نشانه های ابتدایی اوتیسم یا درخودماندگی را بشناسید - مجله مدیریت ناب

به گزارش خبرنگاران گرچه در نهایت پزشک باید تشخیص این عارضه را بدهد، اما والدین ومراقبان کودک باد از نشانه های زودرس اوتیسم آگاه باشند.

بچه ها دارای اوتیسم ممکن است علائم اجتماعی، ارتباطی و رفتار گوناگونی داشته باشند. از جمله ممکن است در ارتباط با دیگر افراد دچار مشکل باشند که اغلب در ابتدای دوران کودکی خود را نشان می دهد.یک پزشک متخصص می تواند تاخیرها در رشد توانایی های گفتاری و ارتباطات غیر شفاهی کودک را ارزیابی کند.

یک نشانه دیگر می تواند لحن صدای فرد باشد. برخی از افراد دارای اوتیسم ممکن است در تنظیم یا تعدیل تون صدایشان دچار مشکل باشند. آنها ممکمن است با صدای بسیار بلند یا بسیار کوتاه یا با لحنی یکنواخت صحبت کنند.

نداشتن تماس چشمی یا پرهیز از تماس چشمی یک علامت شایع دیگر است. کودک دچار اوتیسم همچنین ممکن است در شناسایی و استفاده از حالات چهره، اطوار بدنی یا به طور کلی زبان بدن مشکل داشته باشند.

رفتارهای تکراری هم یک علامت شایع دیگر است که می تواند به صورت جنباندن بدن، چرخاندن یا تکان دادن دست ها یا حرکت دادن انگشتان در جلوی چشم ها باشد.

بچه ها دچار اوتیسم همچنین ممکن است با اسباب بازی ها یا اشیای دیگر به شیوه های غیر معمول بازی کنند، از جمله ممکن است به طور مکررکلید چراغ را به طور مکرر خاموش و روشن کنند یا به طور مداوم سکه ها را به چرخش درآورند.

رفتارهای مناسکی مانند خوردنیک غذای مشابه در هر وعده غذایی یا پریشان شدن فوری پس از هر تغییری در برنامه های معمول ممکن است یک نشانه دیگر باشد.

برخی از افرادی که در طیف اوتیسم هستند، ممکن است با کوبییدن سرهایشان به دیوار، یا گاز گرفتن دست هایشان یا خراشیدن پوست شان خودشان را زخمی کنند.

رویکردهای پزشکی، حسی، تغذیه ای و رفتاری بسکمک برای درمان این رفتارها وجود دارد.

والدین در صورتی که رفتارهای کودک باعث زخمی شدنش شود، باید فورا با پزشک کودکشان تماس بگیرند.

بچه ها مبتلا به اوتیسم ممکن است دچار بیماری های همراه دیگری هم باشند، از جمله تشنج، حساسیت به تحریک های حسی، اضطراب، اختلال خواب، اختلال های گوارشی، سوخت وساز و دستگاه ایمنی.

برای تشخیص اوتسیم و درمان رفتارها و بیماری های همراه آن باید از دکترتان کمک بخواهید.

بزرگسالان دارای این علائم هم ممکن است دچار اوتیسم تشخیص داده شوند، چرا که امروزه آگاهی بیشتری درباره این عارضه وجود دارد و آزمایش های غربالگری برای تشخیص آن انجام می شود.