چرا سایپا باید ایده فراوری و توسعه وانت 151 را جدی بگیرد؟
به گزارش مجله مدیریت ناب، درباره وانت 44 میلیونی سایپا که هم اینک ارزان ترین بارکش شهری کشور است، حرف و حدیث زیاد است. وانت پراید در اینستاگرام، تلگرام و کل فضای وب، هزار و یک جور لقب دارد. جوک محافل خانوادگی و کاری است و از بس ارزان است، حتی خود مدیران سایپا تولیدش را جدی نمی گیرند. 151 اما کارا و مقرون به صرفه کار می نماید. این وانت گرچه ظاهر محقری دارد ولی از هر نظر نسبت به آریسان، مزدا بی2000 و وانت تندر فزونی دارد.
شاید فکر کنید این حرف اغراق است، ولی اگر چرخی در بازار بزنید و با وانت داران شهر کمی دم خور شوید، حتما بارها خواهید شنید که وانت 151 قیمت مناسب را با کارایی مناسب تلفیق نموده و بدون درد و زخم، بارهایی تا حجم 300 و حتی 500 کیلوگرم را جابه جا می نماید. کاری که به راحتی و قدرت بهتر وانت تندر هم آن را انجام می دهد اما سه برابر گران تر و آریسان هم در همین سطح با استهلاک بیشتر قادر به انجامش است.
اگر کمی منصف باشیم، پراید 151 را بابت کاهش هزینه کسب و کارهای شهری تحسین می کنیم. خودرویی که این روزها در ناوگان بسیاری از شرکت های خدماتی و فروشگاه های آنلاین، باربر اصلی تحویل سفارش است. این محصول ایرانیزه که به طور میانگین سالانه تیراژی بالغ بر 15 هزار دستگاه دارد، حائز ویژگی هایی است که رقبا هنگام فراوری محصول به آن توجهی ننموده اند.
این محصول وطنی که طی پنج سال اخیر حدود 70هزار دستگاه فروش داشته، چیزی شبیه رنو کانگو یا پژو ریفتر در فرمت خاورمیانه ای، نازل و ضعیف خود است که ضمن ابعاد کوچک و موتور نحیف، واقعا ساده و کم مصرف کار می نماید. چیزی که دقیقا مالک خودرو می خواهد.
چرخی در فضای این رده از بازار خودرو نشان می دهد اگر در اروپا خودرویی همچون کانگو پیروز شده رهبری بازار را در دست گیرد، راز آن در فراوری با کمترین هزینه و بیشترین فایده بوده است. رنو در مدل کانگو جهت رفاه حال مصرف کنندگان محصولات باری و تجاری که در شهرها رفت و آمد دارند، خودرویی خلق نموده که کوچک، نرم، کم مصرف، بادوام و ارزان است. محصولات این کلاس احتیاجی به قدرت موتور بالا ندارند و خریداران هم در پی کورس گذاشتن با کانگو نیستند. آنچه به کار آنها می آید، نگهداری ساده و دوام بالایی است که حمل و نقل آنها را در طول سال به کم هزینه ترین سطح ممکن برساند. اتفاقی که از قضا پراید آن را بدون ایمنی ولی با همان سطح حدودی از گنجایش و دوام و مصرف ارائه می نماید.
با اینکه بسیاری از منتقدان پراید 151 معتقدند این خودرو ارزش خرید چندانی ندارد اما دمپایی سایپا ثابت نموده حرف منتقدان چندان اعتباری ندارد. نصب انواعی از اتاق های کوچک و بزرگ باری در انواع یخچال یا محل حمل بار از پراید 151 یک میکرو ون کوچک شهری ساخته که با کمترین هزینه و استهلاک، بارهای کوچک و کم حجم را در سطح شهر به دست مصرف کنندگان می رساند.
در عین حال پراید نه مثل آریسان بی آبرو است که دچار شکستگی شاسی و تا خوردن اتاق می گردد و نه قیمتی گزاف همچون تندر پیکاپ دارد. این خودرو خوراک کارهای سبک و بارهای کوچک است و راحت هم پارک می گردد. ای کاش سایپا نسل دوم این خودرو را با حفظ همین اصول ولی در سطح ایمنی بالا تر و با موتور کاراتر بسازد. آن وقت ما هم یک رنو کانگو ایرانی خواهیم داشت که در انواع کوچک و بزرگ، کم کم می تواند جای وانت نیسان آبی را بگیرد!
منبع: دیوار