مضرات و خواص هسته زردآلو
به گزارش مجله مدیریت ناب، بعضی از افراد با عنوان غذای فوق العاده جدید معتقدند که هسته زردآلو دارای خاصیت ضد سرطان و تقویت کننده سموم است.
به گزارش، هسته زردآلو از نظر ظاهری شبیه به یک بادام کوچک است. هسته زردآلوی تازه سفید است. هنگام خشک شدن پوست آن، قهوه ای روشن می گردد.
هسته زردآلو یک دانه واحد است که در داخل پوسته هسته یک زردآلو یافت می گردد. بعضی از افراد با عنوان غذای فوق العاده جدید معتقدند که هسته زردآلو دارای خاصیت ضد سرطان و تقویت نماینده سموم است.
در حال حاضر هیچ تحقیقی برای تأیید این ادعا وجود ندارد که هسته زردآلو می تواند با سرطان مبارزه کند. علاوه بر این، دانشمندان هشدار داده اند که ترکیبات موجود در هسته زردآلو به سطحی که می تواند مضر باشد به سیانید بدن تبدیل می گردد.
هسته زردآلو از نظر ظاهری شبیه به یک بادام کوچک است. هسته زردآلوی تازه سفید است. هنگام خشک شدن پوست آن، قهوه ای روشن می گردد.
در مصر، مردم دانه گشنیز و نمک را با هسته زردآلو مخلوط می نمایند تا یک میان وعده سنتی، معروف به dokka تهیه نمایند.
بعضی از فراوری نمایندگان از هسته زردآلو در فراوری لوازم آرایشی، دارو و روغن استفاده می نمایند.
مغز ها حاوی پروتئین، فیبر و درصد بالایی از روغن هستند که افراد می توانند از آن ها استخراج نمایند.
بعضی از افرادی که در شمال غربی هیمالیا زندگی می نمایند تصور می نمایند زردآلو وحشی و مغز آن ها و هم از نظر دارویی استفاده می نماید. کاربرد های احتمالی شامل فراوری بیودیزل، پوست و محصولات مراقبت از مو است.
روغن مغز تلخ هسته زردآلو اغلب جزء مواد تشکیل دهنده لوازم آرایشی مانند روغن بدن، کرم صورت، مومیایی کردن لب و روغن لازم است.
در هند، مردم از روغن هسته زردآلو برای تهیه روغن ماساژ استفاده می نمایند، زیرا آن ها معتقدند که درد را تسکین می دهد.
هسته های زردآلو چه مواد مغذی را شامل می گردد؟
45 تا 50 درصد روغن
25 درصد پروتئین
8 درصد کربوهیدرات
فیبر 5 درصد
آن ها همچنین دارای چربی های سالم هستند که به کاهش کلسترول بد یاری می نمایند. مغز ها حاوی اسید های چرب ضروری (امگا 6 و امگا 3) هستند. این ها به مبارزه با بیماری های قلبی، بهبود سلامت روان و فواید دیگری نیز یاری می نماید.
هسته زردآلو همچنین حاوی ترکیب شیمیایی آمیگدالین است. این قبلاً با ادعا های مبارزه با سرطان در ارتباط بوده است.
پسر کربس ویتامین B-17 را به نام Laetrile نامید. اوادعا کرد منبع قابل اعتماد این سرطان به دلیل کمبود ویتامین B-17 ایجاد شده است و مصرف مکمل های آن باعث پیشرفت سلول های سرطانی می گردد.
ادعا می گردد که امیگدالین تحت نام های مختلف خود دارای مزایای مختلفی در زمینه مبارزه با سرطان است، در حال حاضر هیچ تحقیق علمی معتبری برای تأیید ادعا ها انجام نشده است.
نظریه دیگر نشان می دهد از آنجا که آمیگدالین در بدن به سیانید تبدیل می گردد، سیانید برای از بین بردن سلول های سرطانی در بدن کار می نماید. گفته می گردد که این امر از رشد تومور ها جلوگیری می نماید.
تبدیل آمیگدالین به سیانید در بدن بسیار زیاد است که باعث می گردد ضرر آن بیشتر از فوایدش باشد.
مصرف مقادیر زیادی مغز هسته زردآلو باعث مسمویت با سیانید می گردد و سبب علائمی مانند استفراغ زیاد، تعریق، سرگیجه و ضعف می شوند.
علیرغم ادعاها، هیچ تحقیق تأیید شده ای صورت نگرفته است که هسته زردآلو با درمان سرطان مرتبط باشد.
روغن هسته زردآلو دارای اسید های چرب اساسی است. این ها برای سلامتی انسان لازم است، اما بدن انسان قادر به فراوری آن ها نیست، بنابراین افراد باید آن ها را به وسیله رژیم غذایی مصرف نمایند.
دو نوع اصلی از اسید های چرب ضروری لینولئیک اسید (امگا 6) و اسید آلفا لینولنیک (امگا 3) وجود دارد.
اسید لینولنیک نقش اساسی در عملکرد مغز و رشد و نمو سالم دارد. اسید های چرب همچنین رشد پوست و مو را تحریک می نمایند، سوخت و ساز بدن را تنظیم می نمایند، سلامت استخوان ها را حفظ می نمایند و از سیستم فراوری مثل پشتیبانی می نمایند. بسیاری از افراد تصور می نمایند که اسید های چرب خاصیت آنتی اکسیدانی دارند.
در یک مطالعه جوندگان که در سال 2011 منتشر شد، موش های مبتلا به فیبروز کبدی به مدت 4 هفته از هسته های زردآلو زمینی 3 بار در هفته 1.5 میلی گرم (میلی گرم) دریافت کردند. محققان دریافتند که علائم بهبودی وجود دارد.
آن ها پیشنهاد کردند که این ممکن است به دلیل فعالیت آنتی اکسیدانی باشد، زیرا هسته ها حاوی اسید اولئیک و سایر پلی فنول ها هستند.
هسته زردآلو حاوی مقدار قابل توجهی ویتامین و مواد معدنی نیست، اما روغن آن سرشار از ویتامین E است. طبق گفته های موسسه ملی بهداشت، ویتامین E خاصیت آنتی اکسیدانی دارد.
آمیگدالین یک ماده طبیعی است که در هسته زردآلو یافت می گردد.
همچنین در هسته های میوه های دیگر از جمله سیب، گیلاس، آلو و هلو هم وجود دارد. شبدر، سورگوم و لوبیا لیما نیز حاوی آمیگدالین هستند.
آمیگدالین گلیکوزید سیانوژنیک است.
وقتی کسی آمیگدالین می خورد، در بدن آن ها به سیانید تبدیل می گردد. سیانید یک ماده شیمیایی با سرعت بالا و بالقوه کشنده است.
سردرد
حالت تهوع، استفراغ و گرفتگی شکم
سرگیجه
ضعف
سردرگمی ذهنی
تشنج
مسائل گردش خون و ایست قلبی
عدم توانایی نفس کشیدن
کما
مرگ
سیانید باعث جلوگیری استفاده سلول های بدن از اکسیژن می گردد، بنابراین سلول های بدن انسان را می کشد. سیانید به ویژه برای قلب و مغز مضر است، زیرا این دو عضو از اکسیژن زیادی استفاده می نمایند.
قرار دریافت در معرض مصرف سیانید می تواند منجر به اثرات طولانی مدت بر روی قلب، مغز و سیستم عصبی گردد.
تحقیقات نشان می دهد 0.5-3.5 میلی گرم (میلی گرم) سیانید به ازای هر کیلوگرم (کیلوگرم) از وزن بدن می تواند کشنده باشد.
تخمین ها بیان می نماید که خوردن 50 تا 60 هسته زردآلو می تواند یک دوز کشنده سیانید را به شما منتقل کند. با این حال، مسمومیت با سیانید ممکن است در سطوح بسیار پایین تر رخ دهد.
منابع تجاری که باعث افزایش مصرف هسته زردآلو می شوند، بین 6 تا 10 هسته در روز توصیه می نمایند. بعضی بیشتر برای مبتلایان به سرطان توصیه می نمایند، اما این می تواند خطرناک باشد.
افرادی که از این توصیه های دوز پیروی می نمایند، احتمالاً در معرض سطحی از سیانید هستند که سبب مسمومیت آن ها می شوند.
اداره ایمنی مواد غذایی اروپا (EFSA) هشدار داده است که در یک وعده سه عدد هسته زردآلو کوچک یا یک هسته عظیم زردآلو می تواند عظیمسالان را بیش از مقدار ایمنی در معرض سیانید قرار دهد، در حالی که یک هسته کوچک می تواند برای نوزاد سمی باشد.
EFSA توصیه می نماید که هیچ کس نباید به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بیش از 20 میکروگرم (میلی گرم) سیانید مصرف کند. این میزان مصرف را به یک هسته برای عظیمسالان محدود می نماید. حتی نصف هسته بیش از حد مجاز برای بچه ها خواهد بود.
محققان خاطرنشان می نمایند که بذر زردآلو تلخ از سطح آمیگدالین به مقدار 5/5 گرم (گرم) در هر 100 گرم برخوردار است.
Laetrile که به آن B-17 نیز گفته می گردد نوعی مصنوعی آمیگدالین است. این دارو به عنوان درمانی جایگزین برای سرطان پیشنهاد شده است.
Laetrile به وسیله واکنش شیمیایی با آب از آمیگدالین فراوری می گردد.
در سال 1952، بیوشیمیست، ارنست تی. کربس، جونیور، مایعات را به شکل تزریقی توسعه داد. پدر وی در سال 1920 دانه های زردآلو را به عنوان یک درمان سرطان امتحان نموده بود، اما این ثابت شد که سمی است.
سطح انرژی آن ها را تقویت کند
سلامتی و حس رفاه آن ها را بهبود ببخشد
سم زدایی و بدن را پاک کند
طولانی شدن عمر آن ها
لوسیون پوست
قرص خوراکی
تزریق
مایع وارد شده به داخل روده.
سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای استفاده در ایالات متحده آمریکا B-17 یا اسانس را تأیید نمی نماید. این ماده برای استفاده از مواد غذایی و دارو ناامن تلقی می گردد. معین نشده است که هیچ درمانی در معالجه هر بیماری وجود دارد.
عوارض جانبی لوتریل مشابه با مسمومیت با سیانید است.
حالت تهوع، استفراغ و سردرد
سرگیجه
فشار خون بسیار کم و پوست آبی به دلیل سطح اکسیژن پایین
آسیب کبدی
افتادگی پلک بالا
راه رفتن به دلیل آسیب عصبی مشکل دارد
تب
گیجی
کما
مرگ
در حال حاضر هیچ مدرک علمی برای حمایت از استفاده از لاتریل برای این اهداف یا برای درمان سرطان وجود ندارد.
همچنین ویتامین، B-15 موجود در هسته زردآلو یکی دیگر از به اصطلاح یا کلسیم پنگامات است. این نیز برای درمان سرطان پیشنهاد شده است.
با این حال، تا سال 1980، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که پنگامات کلسیم می تواند باعث جهش ژنتیکی گردد و احتمال 90 درصد ایجاد آن به جای درمان سرطان وجود دارد.
قبل از آغاز هر روش درمانی جایگزین برای درمان سرطان با پزشک خود صحبت کنید. اگرچه دانه های زردآلو برای درمان سرطان ثابت نشده است، اما درمان های امیدوار نماینده دیگری وجود دارد که ممکن است برای شما مفید باشد. در خصوص گزینه های خود و همچنین هر روش درمانی جایگزین که می خواهید امتحان کنید با پزشک خود صحبت کنید. یک متخصص تغذیه دارای مجوز همچنین می تواند برای مکمل درمان شما توصیه های غذایی را ارائه دهد.
منبع: بیتوته
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان