با این ادویه به جنگ دیابت بروید
به گزارش مجله مدیریت ناب، دارچین یکی از ادویه های گرم است که می تواند بوی اتاق را شیرین کند یا به یک نان صبحانه عالی طعم بیشتری بدهد. افزودن قاشق های دارچین به رژیم غذایی شما ممکن است فوایدی برای سلامتی داشته باشد.
طبق آنالیز سال 2021، 250 گونه مختلف از گیاه سینانومام (Cinnamomum) شناسایی شده است که از آن دارچین فراوری می گردد. دارچین کاسیاس نوعی است که در راهروی ادویه فروشی ها پیدا می کنید، در حالی که دارچین سیلان منحصرا از درخت verum حاصل می گردد. دارچین سیلان گرانتر، اما خالص تر است. دارچین کاسیاس یا دارچین چینی، از درخت سینانوموم کاسیا که به نام سینانومام آروماتیک است به دست می آید و محل فراوری آن جنوب چین است. دارچین چینی ریزگونه های متعدد در سراسر شرق و جنوب آسیا دارد که به رنگ قهوه ای می باشد و بافتی ضخیم تر و زبرتر از دارچین سیلان دارد.
هر دو نوع دارچین دارای خواص ضد التهابی دارند، محافظت کننده عصبی و آنتی اکسیدانی هستند. تصور می گردد که پلی فنول های موجود در دارچین به بازسازی پانکراس یاری می نماید تا ترشح انسولین را کنترل کند. این ادویه بعلاوه می تواند به تنظیم میکروبیوتای روده و به انتقال گلوکز به بافت چربی و ماهیچه یاری کند. این ها بعضی از راه هایی هستند که دارچین ممکن است بتواند دیابت را کنترل کند.
نتایج مطالعات قبلی نشان می دهد که دارچین به بعضی از اثرات دیابت یاری می نماید. نتایج تحقیق سال 2003 که در نشریه مراقبت از دیابت (Diabetes Care) منتشر شده است نشان داد که افراد مبتلا به دیابت روزانه یک گرم، سه گرم یا 6 گرم دارچین کاسیاس را به مدت 40 روز مصرف کردند. در مقایسه با گروه های دارونما، گروه هایی که دارچین مصرف می کردند، اندازه گلوکز سرم ناشتا، تری گلیسیرید، کلسترول LDL و کلسترول تام کاهش یافت.
نتایج تحقیقی در سال 2010 که در نشریه داروی دیابت (Diabetic Medicine) منتشر شد نیز نشان داد که مصرف دو گرم دارچین کاسیاس به مدت 12 هفته منجر به کاهش معیار میانگین گلوکز خون (HbA 1 c) و فشار خون در مقایسه با گروه های کنترل شد. با این حال، یک مطالعه در سال 2017 در نشریه مواد مغذی (Nutrients) به آنالیز اثرات سه گرم دارچین سیلان (دارچین خالص) بر گلوکز خون ناشتا، انسولین، میانگین گلوکز خون و التهاب در افراد مبتلا به دیابت پرداخت. این مطالعه هیچ تفاوتی پیدا نکرد. طبق یک مطالعه در سال 2020 در نشریه تغذیه (Nutrition) نشان داد، سه گرم دارچین در روز به مدت هشت هفته بر بعضی از مکانیسم هایی که بر التهاب در افراد مبتلا به دیابت تاثیر می گذارند اثری ندارند.
اگرچه مطالعات فردی روی دارچین ترکیبی است، اما محققان دریافتند که دارچین با ادغام چندین مطالعه فوایدی دارد. بر اساس یک آنالیز سیستماتیک در سال 2019 در درمان های تکمیلی در پزشکی که ترکیبی از 18 نتیجه مطالعه است، مکمل های دارچین به طور بالقوه می توانند گلوکز خون ناشتا را کاهش دهند با این حال، نتایج این مطالعه نشان نداد که دارچین می تواند به کاهش میانگین گلوکز خون، وزن بدن، شاخص توده بدن یا مقاومت به انسولین یاری کند. متاآنالیزی در سال 2019 در تحقیقات دیابت، 16 مطالعه را گردآوری بعلاوه معین کرد که دارچین ممکن است گلوکز خون ناشتا را کاهش دهد. این مطالعه نشان داد که دارچین می تواند به مقاومت به انسولین نیز یاری کند. از آنجایی که در مطالعات مختلف از مقادیر متفاوت دارچین استفاده شده، دانستن اندازه مطلوب برای مدیریت دیابت برای محققان سخت است.
طبق مقاله ای در سال 2022 در مجله غذا های آینده، مصرف بیش از حد دارچین کاسیاس احتمالا می تواند باعث مسمومیت کبد گردد. علت آن این است که دارچین کاسیاس دارای غلظت کومارین بالاتری نسبت به دارچین سیلان است.
کومارین حدود یک درصد از دارچین کاسیاس را تشکیل می دهد، به این معنی که یک مکمل سه گرمی دارچین کاسیاس می تواند 30 میلی گرم کومارین داشته باشد. سازمان ایمنی غذای اروپا، کومارین را به 0.1 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن محدود می نماید که برای یک فرد 150 پوندی حدود 6.8 میلی گرم است.
منبع: فرارو