تور ایتالیا: افسانۀ شاه خرچنگ؛ لذت شنیدن افسانه های ایتالیایی - مجله مدیریت ناب

با ما همراه باشید و با تور ایتالیا از به بهترین کشور اروپا سفر کنیم و در شهرهای ونیز، فلورانس و رم بگردیم و بناهای تاریخی این کشور تاریخی را از نزدیک ببینیم.

به گزارش خبرنگاران؛ فیلم از شهر کوچکی در شمال رم شروع می نماید و سپس ما را به تماشای شکوه قله های سر به فلک کشیدۀ تیرا دل فوگو در آرژانتین می برد. ریگو و زاپیس سراسر این سفر طولانی را با ترکیبی دلپذیر و لذتبخش از سنت های شفاهی، افسانه ها و اسطوره های محلی و آواز ها و موسیقی های سنتی همراه نموده اند. طراحی صوتی فیلم فوق العاده غنی و لذتبخش است و این زمینۀ صوتی با فیلمبرداری افسونگر و چشم انداز های مسحورنمایندۀ طبیعی تکمیل شده اند. افسانۀ شاه خرچنگ حقیقتا نمونه ای از تخیل و مهارت نبوغ آمیز سینمایی است.

داستان فیلم در زمان حال شروع می گردد، اما حال و هوایی کاملا نوستالژیک دارد. چند پیرمرد برای مهمانی شام دور هم جمع می شوند، برای هم آواز می خوانند و افسانه تعریف می نمایند. در واقع داستان فیلم، افسانه ای است که این پیرمرد ها روایت می نمایند. زمان داستان مربوط است به صد سال قبل و مکان آن همین شهری است که پیرمرد ها در آن زندگی می نمایند. داستان دربارۀ مردی است به نام لوچیانو که فرزند پزشک شهر بوده است. پیرمرد ها دربارۀ سرگذشت و سرنوشت دقیق لوچیانو با هم اتفاق نظر ندارند، اما همگی تایید می نمایند که او آدمی دائم الخمر بود.

از اینجا به بعد فیلم مستقیما ما را به گذشته و به تماشای زندگی لوچیانو (با بازی گابریله سیلی) می برد. او علیرغم اینکه خانوادۀ اشرافی و سرشناسی دارد، آدمی بی مصرف و دردسرساز است. یک روز حاکم منطقه تصمیم می گیرد راهی را که چوپانان معمولا از آن برای بردن گوسفندانشان به چَرا استفاده می کردند مسدود کند. لوچیانو از این تصمیم عصبانی می گردد و دروازه ای را که در جهت کار گذاشته بودند با لگد می شکند و باز می نماید. از همین جا زنجیره ای از اتفاقات پشت سر هم شروع می گردد که با ماجرای عشق لوچیانو به دختر یکی از چوپانان درهم می آمیزد و نهایتا به عملی فاجعه بار منجر می گردد که لوچیانو را مجبور می نماید به آرژانتین فرار کند.

اینجا دوباره به مهمانی پیرمرد ها برمی گردیم. آن ها دارند با هم بحث می نمایند که بعد از این چه اتفاقی برای لوچیانو افتاد. باز به گذشته برمی گردیم تا خودمان ماجرا را ببینیم. در آرژانتین ما با شخصیت های تازه ای آشنا می شویم و لوچیانو را می بینیم که لباس یک کشیش را پوشیده است. لوچیانو تصور می نماید که گنجی در این منطقه پنهان است و میخواهد آن را پیدا کند. گروهی از جویندگان گنج هم هستند که هدفی شبیه لوچیانو دارند و حاضرند هرکسی را در این راه از بین ببرند. آن ها در جهت خودشان به لوچیانو برخورد می نمایند و او برای آن ها سوگند می خورد که تنها راه پیدا کردن گنج استفاده از یک خرچنگ به عنوان جهت یاب است.

رئالیسم جادویی فیلم در این بخش به اوج می رسد. این که در نهایت گنجی وجود دارد یا نه، اهمیتی برای هدف نهایی فیلم ندارد. اصلی ترین هدف فیلم چشاندن لذت قصه گویی به مخاطب است و این کار را به برترین نحو ممکن انجام می دهد. مهارت و ایجاز درخشانی در شیوۀ روایت فیلم وجود دارد؛ زاپیس و ریگو تنها در 90 دقیقه این داستان پر فراز و نشیب و مجذوب کننده را روایت می نمایند. آن ها علاوه بر اینکه از بازی حرفه ای گابریله سیلی سود برده اند، این توان را داشته اند که از بازیگران آماتور خودشان هم بازی هایی بگیرند که کاملا باورپذیر و متناسب با حال و هوای فیلم باشد. خلاصه اینکه همه چیز دست به دست هم داده است تا تماشای افسانۀ شاه خرچنگ برای مخاطب به تجربه ای شیرین و فراموش نشدنی تبدیل گردد.

• کارگردانان: آلسیو ریگو (Alessio Rigo)، ماتئو زاپیس (Matteo Zoppis)
• فیلمنامه نویسان: آلسیو ریگو، ماتئو زاپیس
• بر اساس داستانی از: توماسو برتانی (Tommaso Bertani)
• بازیگران: گابریله سیلی (Gabriele Silli)، ماریا الکساندرا لونگو (Maria Alexandra Lungu) سورینو اسپراندیو (Severino Sprandino) و دیگران
• امتیاز: 6.8/10

منبع: filmfestivaltoday.com