گیم اواردز اسکار بازیهای ویدیویی نیست؛ آنالیز گیم اواردز 2020 - مجله مدیریت ناب

همین ابتدای امر بگویم که قرار نیست در این نوشته، به بیان تمامی وقایع این مراسم بپردازیم. زیرا بسیاری از بخش های موجود اضافی بوده و به راحتی می شد آنها را از برنامه حذف کرد؛ بدون اینکه فقدان آنها، حتی ثانیه ای احساس شود. بنابراین صرفا به بیان کلیات پرداخته و از صحبت درباره جزییات کم اهمیتی (که متاسفانه تعدادشان هم کم نیست) خودداری می کنیم.

آغازی بی رمق

بخش پیش آغازین مراسم با نمایش سیدنی گودمن آغاز شد. مجری ای که همگی او را به خاطر اجرای بخش خبری Daily Fix در سایت محبوب IGN می شناسیم. او در همان آغاز برنامه یادآوری می نماید که مراسم سال جاری به دلیل شرایط پیش آمده، نسبت به سال قبل متفاوت خواهد بود. به این معنی که افراد بسیار کمتری به صورت فیزیکی حضور داشته و بیشتر فعالیت ها به شکل دیجیتالی هستند. بنابراین تقریباً تمامی میهمانان به صورت مجازی مراسم را دنبال می کردند.

بعد از معرفی بازسازی قسمت هفتم مجموعه پرطرفدار فاینال فانتزی به عنوان برنده شاخه بهترین موزیک، ویدیویی از مدیرعامل تخیلی شرکت بازی سازی دیوولور دیجیتال به همراه دو فرد دیگر پخش می شود. او پس از یک اجرای 3 نفره بسیار ضعیف و بی کیفیت، که ظاهرا قرار بوده بامزه باشد؛ بازی لوپ هیرو را معرفی می نماید. سپس شاهد نمایش یک بازی مستقل از جانب استودیو تازه تاسیس آواسب هستیم. موضوعی که در معرفی برنده شاخه موزیک، نا امید نماینده بود، عجله بی مورد در اعلام برنده این بخش است. مجری بدون هیچ پیش زمینه سازی، برنده یکی از قسمت های مهم مراسم را اعلام می نماید و در واقع با این کار، پتانسیل جذاب این موضوع را برای بیننده از بین می برد.

پس از گذشت لحظاتی کسل نماینده نوبت به معرفی برنده ی شاخه اکشن ماجرایی می رسد. سیدنی با اشاره به اینکه در طول سال های گذشته، معمولا برنده این شاخه در نهایت برنده بازی سال بوده؛ لست آو آس 2 را برنده اعلام می نماید. بعد از این اتفاق، نسخه ویژه کارگردان بازی Sea of Solitude در قالب یک تریلر کوتاه برای کنسول نینتندو سوئیچ نمایش داده شد.

در ادامه کار، بازی بسیار محبوب و پرفروش نینتندو ، یعنی انیمال کراسینگ: نیو هورایزنز به عنوان بهترین بازی خانوادگی سال، اعلام می شود. سپس شاهد یک اجرای زنده موزیکال از تیم موسیقی بازی پرسونا بودیم. اجرایی که هیجان تازه ای به اجرای یکنواخت بخش پیش آغازین مراسم بخشید. سیدنی سپس به صورت کنایه آمیز با نام طولانی جدیدترین نسخه مجموعه Nier شوخی می نماید و در نهایت تریلری از بازی به نمایش در می آید.

بعد از یک اجرای موزیکال دیجیتالی و نه چندان جذاب، سیدنی بهترین بازی شاخه ورزشهای الکترونیکی را اعلام می نماید. این بازی چیزی نیست جز League of legends؛ بازی ای که سال هاست طرفداران مخصوص به خود را دارد. به عنوان آخرین نمایش در این بخش، شاهد تریلری از یک بازی با ایده ای تقریبا متفاوت هستیم. نبرد اژدها در برابر اژدها، موردی ست که شاید کمتر در یک بازی ویدیویی شاهدش بوده باشیم. اما نگران نباشید؛ بازی Century: Age of Ashes قرار است به این شرایط سرانجام بدهد!

فاصله گذاری اجتماعی؛ مهمان ناخوانده مراسم سال جاری

در این لحظه، شاهد خداحافظی گودمن هستیم و ادامه ی کار توسط خود جف کیلی، تهیه نماینده و برگزار نماینده گیم اواردز دنبال خواهد شد ؛ تا احتمالا مراسم رنگ و بوی جدی تری به خود بگیرد. نقدها زیادی به بخش پری شو یا همان پیش از آغاز مراسم اصلی دارم. علت پرکردن این بخش را با دو اجرای موزیکال، که مورد آخری بسیار بی رمق هم هست؛ به هیچ عنوان درک نمی کنم. زمانی که مطمئنا می شد به کارهای مهم تری اختصاص داد. همچنین اینکه چرا برندگان دو تا از مهم ترین شاخه های مراسم در قسمت پری شو معرفی می شود، خود سوال برانگیز است. آیا بخش های بهترین موسیقی و بهترین بازی اکشن ماجرایی از اهمیت کمتری نسبت به سایرین برخوردارند؟

کیلی با آمدن به استیج و بیان اینکه بازی های ویدیویی می توانند همه ما را به یکدیگر متصل نمایند، اشاره می نماید که تمامی نامزدهای مراسم سال جاری به شکل اینترنتی و از طریق برنامه زوم مراسم را مشاهده می نمایند. بنابراین همینجا باید با تمامی موقعیت های هیجان انگیزی که ممکن بود در صورت حضور مهمانان در صحنه رخ دهد، خداحافظی نموده و به دیدن آنها از قاب نمایشگر عظیم موجود در استیج بسنده کنیم. یکی از مواردی که هیجان مراسم سال جاری را به شدت کاهش داد، قطع به یقین همین مورد بوده است. موضوعی که البته نمی شود برای آن به شخص جف کیلی خرده گرفت. به هر حال شیوع کرونا بسیاری از فعالیت ها را با مشکل روبرو نموده است.

همگی از موقعیت اجتماعی قدرتمند و ارتباطات وسیع و گسترده جف کیلی با افراد موثر و پرنفوذ در سینما و صنعت بازی سازی خبرداریم. جف کیلی در آغاز سخنانش با بیان سریع و مسلسل وار اسامی دهان پر کنی چون کریستوفر نولان و جان دیوید واشنگتن موضع مراسم سال جاری را به شکلی غیر مستقیم اعلام می نماید. تمرکز ویژه به افراد و به حاشیه رفتن محتوا. شخصا احترام زیادی برای نولان قائل هستم اما نکته اینجاست که اشخاص نامبرده، ارتباط چندانی با چنین رویدادی در صنعت بازی ندارند و نمی توانم دلیل موجهی برای استفاده از آنها در گیم اواردز بتراشم.

بری لارسن به شکل ارتباط زنده در زوم، بهترین اجرای بازی های ویدیویی را معرفی می نماید. لورا بیلی بازیگر نقش ابی در لست آو آس 2. موردی که بلافاصله با واکنش احساسی این بازیگر همراه شد. شخصیتی که بازخورد های بسیار متفاوتی را در میان منتقدان و بازیکنان داشت. جمعیت زیادی تنفر زیادی نسبت به این نقش ابراز کردند و بخش دیگری، عملکرد او را تحسین می کردند. این موضوع فشار بسیار زیادی روی این بازیگر وارد کرد. با این حال، شخصا فکر می کنم گزینه های بهتری نیز برای این شاخه وجود داشتند.

به معرفی اولین ساخته استودیوی The Initiative می رسیم. استودیویی که با ایجاد جو و سر و صدای فراوان در بازیکنان، انتظارات آنها را بسیار بالا برده بود. مدت زیادی بود که در انتظار معرفی رسمی اولین بازی آنها بودیم. بازی پرفکت دارک نام دارد. بازی ای که به گفته سازندگان در مراحل اولیه توسعه قرار داشته و دنیای علمی-تخیلی را به تصویر می کشد. تنها یک تریلر سینماتیک از بازی نشان داده شده و هیچ جزییاتی پیرامون گیم پلی یا داستان بازی بیان نمی شود. در این تریلر شاهد اطلاعات زیادی نیستیم. مثل همواره حدس ها درباره دنیا و نمادهای نشان داده شده از همان لحظه توسط کاربران اغاز شده اما ظاهرا باید باز هم برای شنیدن اطلاعات کامل و رسمی از بازی این استودیو، منتظر بمانیم.

• قسمت جدید بازی Perfect Dark برای ایکس باکس سری معرفی گردید

زامبی های تکراری

لحظاتی بعد شاهد نمایشی از آخرین ساخته استودیوی Turtle Rock هستیم. تریلری سراسر اکشن و پر از زامبی کشی بی مغز که بعید می دانم تا کنون چنین ایده بکری را در صدها بازی مختلف مشاهده نموده باشیم! بازی که Back4Blood نام دارد، مخاطبان را کاملا به یاد محبوبترین ساخته استودیو، چهار بازمانده می اندازد. ترتل راک در سال های بعد از ساخت این بازی، درجا زده و هیچوقت به آن درجه از محبوبیت ابتدایی نرسید. به نظر می رسد آنها بالاخره راه درستی در پیش گرفته و بازگشت به گذشته، در مجموع تصمیم مناسبی به نظر می رسد. خوشبختانه برخلاف پرفکت دارک، در اینجا یک تریلر از گیم پلی بازی نیز نمایش داد شده و نمیتوان هیجان و آدرنالین بالای موجود در آخرین بازی ترتل راک را انکار کرد.

بعد از معرفی چند اثر کم اهمیت، کلیپی کوتاه از جانب نینتندو نمایش داده شده تا از بازیهای مستقلی چون کاپ هد که لحظات سرگرم نماینده ای را برای ما خلق کردند، تقدیر شود.

تبلیغات مهمتر است یا بازی؟

باز هم به سیدنی گودمن بازمیگردیم تا به تبلیغ افکتهای اینستاگرام بپردازد. چه چیزی مهمتر از بازی در یک مراسم بازیهای ویدیویی وجود دارد؟ احتمالا پاسخ تهیه نمایندگان گیم اواردز، تبلیغات درآمدزا خواهد بود. گودمن با لحنی طنز آمیز می گوید فکر می کردید به این زودی از دست من راحت می شوید؟ حقیقتش را بخواهی سیدنی، بله کاملا همین انتظار را داشتیم.

در ادامه، کیلی بازی پروتکل کالیستو را معرفی می نماید. این بازی ترسناک ساخته جدید خالق مجموعه تحسین شده فضای مرده است. بنابراین لحظه شماری برای انتشار بازی سخت خواهد بود.

• بازی The Callisto Protocol معرفی گردید؛ اثر جدید خالق Dead Space

پس از دیدن نمایش نسبتا جذاب بازی دارک تاید که با موزیک پرهیجانی همراه بود، به انتخاب برنده بهترین کارگردانی هنری می رسیم. جایزه ای که به گوست آو سوشیما رسید. اثری که ازین منظر رقابت تنگاتنگی با دیگر رقیب خود Ori and the Will of the Wisps داشت، اما به طور کامل مستحق دریافت این جایزه بود. آخرین ساخته ساکرپانچ، فارغ از هرگونه ایرادی که بخواهید به آن نسبت دهید، از نظر هنری یک تجربه رویایی بود. کیلی سپس بدون هیچ مقدمه ای، بازی Hades را به عنوان بهترین بازی اکشن اعلام می نماید. سپس در راستای این سرعت دریافت ناگهانی، بهترین بازی واقعیت افزوده یا مجازی، هف لایف: الکس انتخاب می شود. البته از میان نامزدهای مطرح شده، گزینه ای که شاید به یک اندازه استحقاق رسیدن به این دستاورد را داشت، آخرین ساخته مدیا مولکول، بازی جاه طلبانه دریمز بود. با در نظر دریافت عملکرد ناامید نماینده فیفا 21، در اقدامی قابل انتظار، بهترین بازی ورزشی، تونی هاوک پرو اسکیتر معرفی می شود.

همچنین کیلی، موردانتظارترین بازی سال را الدن رینگ از استودیوی فرام سافتور اعلام می نماید. با توجه به هایپ های پیش از مراسم، انتظار نمایشی مختصر از بازی را نیز داشتیم؛ اما خبری ازین مورد نبود. با توجه به وقفه های بسیار طولانی میان بخش های اصلی مراسم که از ابتدا تا سرانجامی گیم اواردز 2020 دیده می شود؛ انتظار می رفت هیجان بیشتری هنگام معرفی برندگان این شاخه ها وجود داشته باشد. اما همانطور که شاهد بودیم؛ در کمال تعجب، برندگان بسیاری از بخش های مهم به سرعت و بدون هیچ جذابیتی معرفی گردیدند. در مراسمی که پر از کلیپهای طولانی از موارد نامرتبط است؛ انتظار می رود بهای بیشتری به بخشهای اساسی داده شود. به نظر می رسد برگزارنمایندگان، زمان زیادی برای پرداختن به این موضوعات نداشته و به جای آن ترجیح داده اند تا آنجا که امکان دارد به حاشیه بروند.

سرانجام در اواسط این مراسم ناامید نماینده، می توانیم شاهد نمایشی سینمایی از جدیدترین نسخه مجموعه دراگون ایج، ساخته استودیوی مشهور بایوور باشیم. هرچند این نمایش نیز اطلاعات مهمی را از بازی فاش نمی نماید؛ اما در چنین مراسم کم فروغی، حتی مشاهده نام این بازی، یک نقطه ی درخشان محسوب می شود.

اسکار پوشالی

به بخش بهترین روایت داستان می رسیم. جان دیوید واشنگتن پس از صحبت هایی بی روح، تعریف و تمجید از تنت و مقایسه ی تقریباً نامأنوس آن با بازی های ویدیویی، برنده را معرفی می نماید. پیش خود فکر می کنم چقدر بهتر بود حداقل در این قسمت، از فردی واقعا مرتبط با ویدیوگیم، استفاده می شد. نامها بسیار هستند؛ بنابراین انتخاب را به خودتان می سپارم. بعد از انتخاب قسمت دوم آخرین ما به عنوان برنده این شاخه، هیلی گروس از استودیوی ناتی داگ، از طریق برنامه زوم صحبت می نماید. البته او متن پیش آماده شده خود را تنها از روی موبایل و بدون هیچ احساس خاصی می خواند تا مخاطبی که تا به اینجا نزدیک به دو ساعت از زمان خود را به دیدن این مراسم اختصاص داده؛ برای چندمین بار از تصمیم خود پشیمان شود.

پس از این، یک نمایش هالیوودی و کلیشه ای از محتویات تازه کال آو دیوتی: وارزون تماشا می کنیم. بازی ای که بسیاری از ما را در سالی که گذشت؛ با پشتیبانی حرفه ای و بروزرسانی های مداوم سرگرم کرد.

آیا از مراسم خسته شده اید؟ طبیعتا یک اجرای ارکسترال طولانی برای سالگرد 35 سالگی سوپر ماریو کمکی به این موضوع نمیکند؛ البته برگزارنمایندگان گیم اواردز از هیچ اقدامی برای خسته نماینده شدن مراسم دریغ نمی نمایند.

گل گدوت، بازیگر سرشناس فیلم واندر وومن، اینجاست تا برنده شاخه بازی های تاثیر گذار را اعلام کند. برنده این بخش بازی Tell Me Why است. سپس کیلی تماشاگران را دعوت به تماشای نمایشی غیرمنتظره می نماید. قطعا مشاهده وین دیزل در یک بازی ویدیویی تازه، آن هم پس از به یاد آوردن عملکرد او در بازی دست دوم ویل من برایم غیرمنتظره است. در این میان، نمایشی چند دقیقه ای از محتویات فصل سوم بازی فال گایز شاید سرگرم نماینده ترین بخش در این لحظات بود. در نمایشی که اهمیت چندانی به اصلی ترین هدف بازیهای ویدیویی یعنی سرگرمی مخاطب نمی دهد؛ حتی این مورد هم جذاب جلوه می نماید.

بازی Outriders از استودیوی لهستانی People Can Fly، از نکات هیجان انگیز مراسم بود. به هر حال این استودیو با عرضه بولت استورم در سال 2011، به خوبی اثبات نموده که می تواند تجربه لذت بخشی را برای بازیکنان فراهم کند.

تام هالند در یک ویدیو آغاز به صحبت کردن درباره فیلم اقتباسی آنچارتد می نماید. قلبا پس از اینکه هالند تمامی خاطرات خوبم از اسپایدرمن توبی مگوآیر و اندرو گارفیلد را با خاک یکسان کرد، هیچ تمایلی به بلای احتمالی که قرار است بر سر نیتن دریک بخت برگشته بیاورد، ندارم؛ اما کاری نمیتوان کرد، هالیوود است و فیلمهای اقتباسی غالبا ضعیفش.

با مشاهده نولان نورث نفس راحتی می کشیم. حداقل به این برداشت می رسیم که برگزار نمایندگان این اسکار پوشالی، هنوز دچار فراموشی کامل نشده اند و احتمالا هنوز در اعماق قلب خود می دانند در حال برگزاری یک مراسم بازیهای ویدیویی هستند. اما این خوشحالی عمر زیادی نداشته و پس از اینکه پی می بریم نولان نورث افسانه ای تنها برای معرفی بهترین بازی چند نفره روی استیج ظاهر شده، اندکی نا امید می شویم. آیا این یک شوخی بی معنی است؟

به هر روی، امانگ آس به عنوان برترین بازی چندنفره اعلام می شود. انکار نمیکنم، امانگ آس بازی بسیار سرگرم نماینده و جذابیست که در ماه های اوج محبوبیتش، ساعاتی را به تجربه آن پرداختم. اما با در نظر دریافت رقیبان سرسختی چون وارزون و به خصوص، آخرین قسمت انیمال کراسینگ، خیلی سخت است تا امانگ آس را برترین اثر این شاخه قلمداد کنیم.

• امانگ آس را در یک کشتی هوایی بازی کنید؛ نقشه جدید بازی معرفی گردید.

در بخش بهترین بازی نقش آفرینی، با انتخاب بازسازی فاینال فانتزی 7 روبرو هستیم. غیر از این نیز انتظار نمی رفت. همچنین توصیه می کنم اگر بازی گنشین ایمپکت را تجربه ننموده اید، حتما آن را امتحان کنید.

رجی فیزایمی همواره پر انرژی و دوست داشتنی، مدیر بازنشسته نینتندو آمریکا، برای معرفی بهترین بازی در زمینه خلاقیت در فراهم کردن شرایط تجربه بازی، آغاز به صحبت کرد. بدون شک همگی برنده این بخش را از مدتها پیش هم می دانستیم. بازی لست آو آس 2 با فراهم کردن یکی از غنی ترین منوهای Accessibility در بازی های ویدیویی، بی هیچ تردیدی لایق دریافت این عنوان است. شکی ندارم اگر رجی که اکنون دیگر پا به سن گذاشته مراسم را اجرا می کرد؛ عملکردی بسیار درخشان تر را شاهد بودیم. چه کسی هست که او را دوست نداشته باشد؟

در حاشیه مراسم، سیدنی گودمن همچنان با انبوهی از تبلیغات مرتبط و غیر مرتبط، با قدرت خود را به بی ارزش ترین عنصر در این مراسم تبدیل می نماید. تبلیغاتی که اینستاگرام، گوشی های هوشمند، پوکیمون ها و … را در بر می گیرند.

همچنین متوجه شدیم بعد از رونمایی از کریتوس در فورتنایت، حالا نوبت به شخصیت مستر چیف از سری پرطرفدار هیلو رسیده است؛ ظاهراً این آسیاب به نوبت است.

در آخرین دقایق مراسم، کیانو ریوز ایفاگر نقش جانی سیلور هند در سایبرپانک 2077، بازی مورد بحث این روزها، برنده شاخه بهترین کارگردانی بازی را معرفی می نماید. باز هم لست آو آس 2 و باز هم یک جایزه ی دیگر.

مدال افتخار؛ شاید وقتی دیگر

خوشبختانه به سرانجامی مراسم نزدیک می شویم و باید منتظر معرفی بهترین بازی سال باشیم. اما پیش از آن، تریلری کوتاه از بازی جدید استودیوی ریسپاون در همکاری با فیسبوک پخش می شود. مدال افتخار که خود روزی سرآمد بازیهای ژانرش بود، حالا در قالب یک بازی واقعیت مجازی معرفی می شود. زمانه عوض شده و معیارها نیز تغییر نموده اند.

آخرین و نفس گیر ترین تریلر پخش شده در گیم اواردز 2020، برای من و بسیاری از بازیکنان، نمایش کوتاه اما جذاب مس افکت بود. پس از یک عملکرد بی نظیر در سه گانه فراموش نشدنی، آخرین قسمت از مجموعه بسیار نا امید نماینده بود. در آن مقطع همه ما نا امید شده بودیم؛ اما تقریبا مطمئنم که بایوور از اشتباهات خود درس گرفته و حالا می تواند با بازگشت به ریشه ها، بار دیگر ما طرفداران قدیمی را به اوج شادمانی برساند.

پیش از معرفی بهترین بازی سال، یک قطعه ارکسترال مهیج شامل تم های اصلی موسیقی بازی نامزدهای این قسمت، پخش می شود. کریستوفر نولان، لست آو آس 2 را برنده این شاخه اعلام و مراسم به اتمام می رسد. آخرین ساخته ناتی داگ، مجموعا با برنده شدن در هفت شاخه، عملکردی بی نظیر را از خود به جا گذاشت.

• لست آو آس 2 بهترین بازی سال؛ برندگان گیم اواردز 2020 اعلام شد

گیم اواردز 2020؛ ناامید نماینده و کم فروغ

گیم اواردز 2020، شاید ضعیف ترین مراسم تاریخ بازیهای ویدیویی نباشد؛ اما بدون تردید یکی از نا امید نماینده ترین مراسم هایی ست که در طول این سالها دیده ام. مدت زمان مراسم بسیار طولانی و کاملا بیش از اندازه است. در کنار آن، بخشهای زیادی از زمان مراسم به تبلیغات طولانی، کسل نماینده و موارد کم اهمیت اختصاص داده شده؛ موضوعی که کاملا تاثیر منفی خود را در کیفیت مراسم گذاشته است. شاید فقط با حذف بخش های جانبی، همین مراسم پر نقص نیز حالت قابل تحمل تری پیدا می کرد.

از طرفی در مراسم سال جاری، حضور افرادی که مستقیما در صنعت بازیسازی دخیل بوده و تجربیات چشمگیری در این زمینه دارند؛ به حداقل خود رسیده و در عوض، شاهد حضور نامهای معروف اما اغلب بی ارتباط بودیم. می دانم، معرفی بهترین بازی سال توسط کریستوفر نولان می تواند برای بعضی از بازیکنان لحظه ای تکرار نشدنی خطاب شود، اما آیا نمی شد از افراد متخصص تری در این زمینه بهره برد؟ مثلا اگر به جای ترکیب انتخاب شده در این مراسم از اشخاصی چون کوجیما، تاد هاوارد، گیب نیول، فومیتو یودا، هیدکی کامیا، شینجی میکامی، گیب نیوئل، جان کارمک، جان رومرو، تیم شفر و یا تیم سویینی به شکل موثر و فعال استفاده می شد، نتیجه نهایی کاملا متفاوت نبود؟

قسمت عجیب ماجرا اینجاست که جف کیلی حتی از تیم استفاده شده، بهره کافی را نیز نمی برد. کیلی از بیشتر لحظاتی که مهمانان می توانستند تاثیر گذار و احساسی باشند؛ به سادگی عبور نموده و فرصت چندانی به افراد مهم داده نمی شود. همگی انتظار می کشیدیم نولان یا خیلی از اسامی دیگری که پیش از مراسم مطرح شدند، حداقل نقش پررنگ تری داشته باشند. جف کیلی با علم به تاثیر افراد اعلام شده در جذب مخاطب بیشتر برای مراسمش، از آنها استفاده تبلیغاتی نموده و در کنار آن به همراه سیدنی گودمن، سرتاسر این مراسم طولانیِ خواب آور را با تبلیغات رنگارنگ، پر نموده است.

اینها مواردی ست که باعث می شود نتوان از مراسمی چون گیم اواردز، انتظار سطح کیفی مثال زدنی مراسمی چون E3 و حتی گیمزکام را داشته باشیم. بسیاری از ما انتظار داشتیم در خلا ایجاد شده، گیم اواردز 2020 بتواند مرهمی هر چند کوچک باشد، ولی جف کیلی با بی برنامگی، بی ذوقی فراوان و از بین بردن ظرفیت های موجود، این فرصت بسیار مناسب را از دست داد. شخصا علاقه چندانی به مراسم گیم اواردز حتی در سالهای گذشته نداشتم و بعد از مشاهده مراسم سال جاری، دیگر کوچکترین انگیزه ای به دنبال کردن ماجراجویی های جف کیلی نخواهم داشت.

اما آیا جف کیلی واقعا انقدر در برگزاری یک مراسم یکپارچه، منسجم و از همه مهمتر جذاب ناتوان است؟ ظاهراً خیر. نقطه طلایی این مراسم در سال 2014 بود. گیم اواردز آن سال را به یاد دارید؟ مراسمی تمام و کمال از سمت بازیسازان، برای بازیکنان. مراسمی که مانند یک نامه عاشقانه از صنعت بازی برای تک تک مخاطبانش بود و به همین سبب در دلها ماندگار شد. در صورتی که کیلی و سایر عوامل برگزارنماینده، در رویه فعلی تجدید نظر انجام ندهند؛ احتمالا گیم اواردز به یک مراسم بی اعتبار تبدیل خواهد شد .

در سرانجام اگر مراسم را همزمان با پخش دنبال نموده اید؛ به احتمال بسیار زیاد، در بیشتریت موارد با من هم نظر هستید. اگر هم تا به امروز مراسم را ندیده اید، به هیچ عنوان حجم اینترنت و زمان ارزشمند خود را برای آن هدر ندهید. باور کنید هیچ چیز مهمی را از دست نخواهید داد.