مدرن ترین معماری های دنیا را در باکو ببینید - مجله مدیریت ناب

جمهوری آذربایجان در همسایگی گرجستان، ارمنستان، روسیه، ایران و دریای خزر واقع شده است؛ کشوری که بین گردشگران دنیا کمتر مورد توجه بوده و سبک معماری آن ناشناخته مانده است. با توجه به محل قرارگیری این کشور در قفقاز جنوبی، آن را چیزی بیشتر از شهرهای کسل نماینده شوروی نمی دانند و از همین رو هیچ کس انتظار ندارد که باکو، مرکز آذربایجان، خط افق و منظره فوق العاده زیبایی داشته باشد که بتواند با شهرهایی مثل پکن و لندن رقابت کند.

باکو به واسطه تاریخ پرتلاطمی که دارد، تلفیقی از نماهای رنگی نئوکلاسیک، آسمان خراش های پر زرق وبرق و بقایای سنت دیرینه زرتشتی را در خود جای داده است. اگر قلعه دختر به عنوان اثر ثبت شده در یونسکو را منعکس نماینده گذشته پیش از اسلام باکو به حساب آوریم، جاذبه های دیگری نظیر برج های درخشان شعله هیچ جای شکی درباره مدرن شدن این شهر باقی نمی گذارند.

برای تماشا بخش های قدیمی شهر می توان سوار مترو شد و شاهد ایستگاه های خارق العاده ای بود که در اواخر دهه 60 ساخته شدند؛ هرچند زمان زیادی را به گشت وگذار در زیر زمین اختصاص ندهید تا بتوانید ساختمان های حیرت آور روی زمین را نیز مشاهده کنید. در ادامه این مقاله از خبرنگاران، بعضی از مدرن ترن سازه های معماری در مرکز آذربایجان را به شما معرفی خواهیم کرد.

در صورتی هم که می خواهید برای سفر به باکو از برنامه سفر تور بهره ببرید، ما به شما یاری می کنیم که تور مقرون به صرفه باکو پیدا کنید. خبرنگاران با همکاری ده ها آژانس معتبر گردشگری، این امکان را فراهم نموده است تا بتوانید قیمت تور باکو زمینی و هوایی را مقایسه و مقرون به صرفه ترین گزینه را برای سفرتان انتخاب و بخرید.

مرکز حیدر علی اُف

مرکز فرهنگی بزرگ باکو، فقط یک سازه غیرمعمول در منطقه ای غیرمنتظره از دنیا به حساب نمی آید، بلکه دستاورد فوق العاده معماری است که در سطح بین المللی به عنوان شاهکار طراحی شناخته می گردد. طراحی مرکز حیدر علی اُف در سال 2014 پیروز به دریافت جایزه سال طراحی شد و اکنون یکی از پرطرفدارترین جاهای تماشای باکو برای عکاسی به شمار می رود. این سازه که به احترام رهبر و رئیس جمهور سابق آذربایجان، نام گذاری شده است، به وسیله زاها حدید، معمار سرشناس دنیا طراحی شد و کار ساخت آن در سال 2012 به سرانجام رسید. مرکز فرهنگی مذکور، سازه ای مدرن و معرکه در بلوار حیدر علی اُف است که در جهت فرودگاه بین المللی این شهر تاریخی واقع شده است. از دوردست، دیوارهای این سازه شبیه به لایه های مواج پارچه ای لطیف به نظر می رسند.

اشکال سیال، دیوارهای شیشه ای درخشان و کاشی های سفید روشن این مرکز، به خوبی از ساختمان های پس زمینه آن که به دوران شوروی تعلق دارند، متمایز شده است.این سازه در میدان بسیار بزرگی ساخته شد و شامل باغ ها و فواره ها می گردد. علاوه بر این، یک موزه، سالن های نمایشگاهی، اداره ها، کافی شاپ، سالن های کنفرانس، اتاق های دیدار و مرکز رسانه نیز در مرکز حیدر علی اُف وجود دارد.

برج های شعله

برج های شعله روی تپه ای مشرف به دریای خزر ساخته شده اند و از آن بالا می توان تمام نقاط شهر را مشاهده کرد. این سه سازه نمادین شیشه ای که بین 36 تا 39 طبقه هستند، با هدف ادای احترام به باور باستانی مردم آذربایجان به آتش ساخته شد. مذهب زرتشتی، یکی از قدیمی ترین مذاهب توحیدی در دنیا به شمار می رود که قبل از ظهور اسلام، در کشور آذربایجان رواج داشت و از همین رو بسیاری از بقایای سنت باستانی احترام به آتش نظیر آتشگاه باکو را می توان در حومه مرکز مشاهده کرد.

برج های شعله به وسیله شرکت معماری HOK در سال 2013 ساخته شد و شامل سه برج می گردد که در برابر بادهای دریای خزر با قدرت ایستاده اند. هر یک از این برج ها، عملکرد متفاوتی دارند: بلندترین برج، 130 آپارتمان لوکس دارد، در حالی که دو برج دیگر به هتل پنج ستاره فیرمونت و فضای اداری اختصاص یافته اند.

موزه ملی فرش آذربایجان

با اینکه شاید معماری معاصر از نظر انسان های معمولی، خیلی مفهومی به نظر برسد، اما موزه ملی فرش آذربایجان با ارائه طرحی که به صراحت به محتوای ساختمان اشاره می نماید، توانسته از مفاهیم انتزاعی فاصله بگیرد. به عبارتی، امکان ندارد که کسی طراحی آن را ببیند و اشتباه کند، چراکه این سازه به یک فرش لول شده شباهت دارد.

هنر سنتی قالی بافی بخش درخورتوجهی از فرهنگ آذربایجان را تشکیل می دهد و موزه ملی فرش آذربایجان با نمایش هزاران نمونه بی نظیر و ارزشمند از هنر قالی بافی از سراسر کشور، از فرش های بدون پرز تا پرزدار، به این سنت دیرینه می بالد. در این موزه بعلاوه سایر هنرهای کاربردی آذربایجان نظیر آثار فلزی، سرامیکی و جواهرات در معرض نمایش گذاشته شده اند.

طراحی موزه ملی فرش آذربایجان را فرانز جانز (Franz Janz) و والتر ماری (Walter Mari) با حمایت یونسکو برعهده داشتند که در سال 2014 تکمیل شد. این موزه به مرکز تحقیقاتی، آموزشی، فرهنگی و آموزشی و بعلاوه جاذبه گردشگری تبدیل شده است.

تالار کریستال باکو

پس از آنکه در سال 2012، باکو برای مسابقه آواز یوروویژن معرفی گردید، لزوم ساخت محلی برای میزبانی هزاران تماشاگر بیش از پیش احساس می شد. تالار کریستال یا کریستال هال به وسیله شرکت آلمانی GMP و شرکت سوئیسی Nussli فقط در مدت زمان هشت ماه، درست یک ماه قبل از آغاز مسابقات، ساخته شد. این سازه با گنجایش 25 هزار تماشاگر، در ساحل باکو و نزدیک میدان ملی پرچم واقع شده است و هم به عنوان یک استادیوم و هم محل اجرای کنسرت استفاده می گردد.

تالار کریستال، به هیچ ساختمان دیگری شباهت ندارد و به واسطه شکل مدورش، فضای بیرونی آن کاملاً شبیه به یک کریستال تراش خورده به نظر برسد و هر یک از نماهای مسطح آن با چراغ های ال ای دی پوشیده شده اند که با فرارسیدن شب، منظره نورانی زیبایی پیدا می نمایند. در طول مسابقات یوروویژن، از این نورپردازی برای نمایش رنگ پرچم های کشورهای شرکت نماینده استفاده می شد.

برج سوکار

برج سوکار در واقع دفتر مرکزی شرکت دولتی نفت و گاز جمهوری آذربایجان است که پس از 6 سال در سال 2016 تکمیل شد و کار ساخت آن را شرکت کُره ای Heerim Architects برعهده داشت. در این سازه شیشه ای پیچ خورده، اداره های این شرکت نفت و گاز واقع شده است و به خاطر ارتفاع حدوداً 200 متری اش، در افق باکو به خوبی خودنمایی می نماید. برج سوکار، بلندترین آسمان خراش در کل ناحیه قفقاز و احتمالاً بارزترین نشانه اهمیت صنعت نفت و گاز در این منطقه به شمار میرود.

مرکز همایش باکو

یکی از نمونه های معماری مدرن و کمتر شناخته شده باکو، مرکز همایش باکو نام دارد که در سال 2015 ساخته شد. این سازه با داشتن 17 سالن کنفرانس و ادیتوریوم بزرگی با گنجایش 3500 نفر (محل برگزاری تئاتر، کنسرت و سینما)، بزرگ ترین ساختمان از نوع خود در قفقاز محسوب می گردد.

مرکز همایش درست در کنار مرکز حیدر علی اُف واقع شده است و به عنوان یک مجتمع آینده گرانه و خلاقانه که زوایای تیز و رنگ های متالیک دارد، از اشکال گِرد اطرافش متمایز شده است. طراحی این ساختمان را شرکت معماری استرالیایی کوپ هیملبلاو برعهده داشت و هدف از ساخت آن فراتر از زیبایی شناسی بود؛ در واقع از یکپارچه سازی ساختمان با سیستم های انرژی خورشیدی و سایر فناوری های مصرف بهینه انرژی استفاده شد تا به این ترتیب، تأثیرات مخرب زیست محیطی آن کاهش یابد.

ساختمان های تاریخی باکو

در میان برج های شیشه ای و سازه های عجیب وغریب، ده ها ساختمان تاریخی نیز در باکو وجود دارد که گردشگران با بازدید از آن ها، جنبه های مختلف شهر را خواهند دید. در درون شهر قدیمی که به وسیله یونسکو محافظت می گردد، کاخ شروان شاهان واقع شده است که در فاصله قرن 12 تا 15 ساخته شد و شامل 9 ساختمان از جمله آرامگاه درویش و مسجد قصر می گردد. این کاخ فقط چند دقیقه با قلعه دختر فاصله دارد که با ارتفاع 30 متری اش، از بالای دیوارهای شهر بیرون زده است. تاریخ دقیق این سازه هنوز معین نیست، هرچند بعضی شواهد حاکی از آن است که شاید در حدفاصل قرون 6 و 7 ساخته شده و در اصل به عنوان نیایشگاه زرتشتی به کار می رفته که در طول تاریخ به رصدخانه و برج دیده بانی نیز تبدیل شده است.

در صورتی که در پی معماری برجسته دوران شوروی هستید، راهی خانه دولت باکو شوید، جایی که پس از استقلال، پرچم ملی این کشور جایگزین مجسمه برنزی لنین با ارتفاع 11 متر شد. کاخ حیدر علی اُف نیز که پیش تر به عنوان کاخ لنین شناخته می شد نیز یک سالن تئاتر است که ارزش تماشا دارد، هرچند که با مرکز اخیر حیدر علی اُف با معماری زاها حدید فرق دارد.