قدم بزن، حرص نخور! ( - مجله مدیریت ناب

جهت دریافت مشاوره خدمات تعرفه طراحی کاتالوگ دیجیتال از بهترین و مجربترین طراحان کشور همراه ما باشید. از طراحی تا چاپ کاتالوگ های تبلیغاتی حرفه ای را با بهترین قیمت از ما بخواهید.

به گزارش خبرنگاران به نقل از روزنامه خبرنگاران، اینها در کنار هزارویک مسأله دیگر در ماه های اخیر باعث شد مردها، کج خلق تر از همواره باشند. هفته نخست اسفند، هفته سلامت مردان است و از آخر همین هفته برنامه های ترویجی مختلفی به مناسبت این هفته در گوشه گوشه کشور به صورت حضوری یا اینترنتی برگزار می گردد. این مناسبت را بهانه کردیم تا از راهکارهای بهبود سلامت روانی مردان بگوییم.

بیشتر مردها از مراجعه به درمانگر، گریزان هستند. این گریز به سن، ملیت یا سطح تحصیلات آنها ارتباط چندانی ندارد و اغلب مردها، مراجعه به درمانگر را در پس ذهن خود نشانه ضعف می دانند. به همین دلیل ممکن است سال ها با مسائلی مانند استرس و اضطراب، وسواس عملی یا فکری، هراس و... درگیر باشند اما مراجعه به درمانگر را پشت گوش بیندازند. چنین مقاومتی را در زن ها کمتر می بینیم. عمدتا شش علت برای مراجعه کمتر مردها به منظور درمان مسائلشان مطرح می گردد.

احساس دور از دسترس: مردها با احساسات خود روراست نیستند. به همین دلیل هم نمی توانند به درستی احساس خود را بشناسند. گاهی حسی را با حس دیگری اشتباه می گیرند.

ضعف مردانگی: از نظر مردها، مراجعه به روان شناس یا روانپزشک نشانه ضعف و بیانگر ناتوانی در مردانگی است.

آموزش های اشتباه: مردها یاد گرفته اند احساسات خود را بیان ننمایند. ساده ترین شکل ابراز احساسات، گریه کردن است. اغلب مردها (مگر در شرایط بسیار خاص) گریه هم نمی نمایند؛ بنابراین از مراجعه به درمانگر اکراه دارند.

خودداری نامناسب: بسیاری از مردها اذعان می نمایند والدین شان از دوره کودکی آنها را به خودداری و نشان ندادن احساسات خود ترغیب نموده اند؛ بنابراین همواره احساسات شان را پس رانده اند.

هراس از شکست: برخلاف آنچه در فرهنگ های مختلف رایج است، مردها بیش از زن ها از شکست می ترسند، به همین دلیل احساسات خود را به راحتی و به طور کامل و واضح بروز نمی دهند.

هراس از دارو: یک احساس در مردها قوی تر است که خوردن دارو می تواند روی قوای جسمی و جنسی آنها اثر منفی بگذارد؛ درحالی که این تفکر درست نیست. برعکس، درگیری با هرنوع آشفتگی روانی، می تواند روی عملکرد طبیعی افراد از هر نظر و در هر جنس (زن یا مرد) اثر منفی داشته باشد؛ بنابراین از مصرف دارو نترسید.

راهکار چیست؟

اولین قدم، شناسایی: باید با یاری درمانگر و خانواده به ویژه همسر یا مادر، بتوانید حس واقعی خود را بشناسید. برای مثال ترس را با اضطراب و نظم را با وسواس اشتباه نگیرید. این شناسایی اغلب ترسناک، دردناک و نگران نماینده است. اما نترسید! وقتی احساسات خود را شناسایی کنید، می توانید مشکل را با یاری درمانگر و خانواده درمان کنید.

دومین قدم، رویارویی: روبه روشدن با احساسات قدم بعدی است. باید بتوانید با حس واقعی خود روبه رو شوید. برای مثال به ترس، اضطراب، استرس، تنفر، خشم، عشق و... کاملا روبه رو شوید و آن را احساس کنید. برای این که کاملا با حس خود روبه رو شوید، می توانید از نوشتن، حرف زدن یا حتی بروز آن به شکل گریه، خنده و واکنش های دیگر یاری بگیرید.

سومین قدم، شکستن قالب ها: خیلی سخت است که اطرافیان چهره جدیدی از شما ببینند! حتی برای خود شما این مسأله ترسناک است. با خودتان غریبه می شوید اما مطمئن باشید بعد از مدتی خودتان را دوست خواهید داشت. برای شکست قالب های رایج جامعه و خانواده، قدم عظیم نشان دادن است. برای مثال اگر از مسأله ای ناراحت شدید، همان جا ناراحتی خود را به طرف مقابل بگویید. اگر مسأله ای شما را متأثر کرد، گریه کنید. به این ترتیب قدم به قدم به حس خود بیشتر نزدیک خواهید شد.

چهارمین قدم، حرف زدن: در الگوی مردانه، سکوت، نشانه ابهت، شجاعت، استواری و... و تمام القاب این چنینی و البته کلیشه ای است؛ بنابراین اغلب مردها در زمان ناراحتی سکوت می نمایند و به جای آن که درباره مسأله با همسر، والدین، دوست، همکار و... صحبت نمایند، فقط سکوت می نمایند اما همه ماجرا این نیست! حس واقعی اما سرکوب شده خود را به شکل خشم، عصبانیت، کلافگی و... بروز می دهند. به جای همه این کارها یاد بگیرید که حرف بزنید. درباه مشکل خود با کسی که عامل آن است صحبت کنید. برای این که بتوانید این کار را به راحتی انجام دهید، اولا باید تمرین کنید و ثانیا از درمانگر یاری بگیرید.

پنجمین قدم، مطالعه کردن: شاید هنوز برای مراجعه به درمانگر مقاومت می کنید. اشکالی ندارد. به جای آن سعی کنید از منابع معتبر مطالعه کنید تا ببینید با احساس های خود باید چطور کنار بیایید. پس سعی کنید با مطالعه، راهکارها را پیدا کنید. مشورت بگیرید و وقتی آماده شدید به درمانگر مراجعه کنید.

ششمین قدم، تمرکز: سردرگمی احساسی باعث می گردد تا تمرکز کاهش پیدا کند. با کاهش تمرکز، در فرایند طبیعی زندگی اختلال وارد می گردد. بسیاری از ورزش های ذهنی مانند ورزش های آرام تنی باعث آرامش ذهن و جسم می شوند؛ بنابراین هر روز به مدت حداقل نیم ساعت این ورزش ها را انجام دهید. با افزایش تمرکز می توانید از سردرگمی احساسی خارج شوید و جهت درست را پیدا کنید.

هفتمین قدم، ورزش: ورزش از راهکارهای تخلیه انرژی است. کمترین کار، پیاده روی از منزل به سمت محل کار یا به عکس است. ورزش یاری می نماید تا به مسائل بهتر و بیشتری فکر کنید و راهکارها را درست تر پیدا کنید.

هشتمین قدم، یاری خواستن: ممکن است باهمه کوشش های شخصی یا یاری دریافت از همسر یا خانواده، نتوانید باز هم به ایده آلی که باید، برسید. هنوز نتوانید با احساس های خود روبه رو شوید و آنها را به درستی شناسایی کنید و به موقع واکنش نشان دهید؛ بنابرین از درمانگر یاری بگیرید. اگر برای شما سخت است که به تنهایی نزد درمانگر بروید، همراه با کسی که احساس راحتی می کنید به درمانگر مراجعه کنید.

درباره مسائل کرونایی حرف بزنید

کرونا باعث شده تا فشار اقتصادی شدیدی بر دوش مردان -که عموما تامین نماینده معاش خانواده ها هستند- وارد گردد. از سوی دیگر بسیاری از افراد با همه گیری کرونا، شغل خود را از دست داده اند؛ بنابراین بدون ترس و نگرانی، مسائل اقتصادی و گرفتاری های پیش آمده در شرایط کنونی را با همسر یا والدین درمیان بگذارید و از آنها یاری بخواهید. مطرح کردن مسأله علاوه براین که بار شما را سبک می نماید، به یافتن راهکار مناسب یاری می نماید؛ بنابراین فشار روانی شما کاهش یافته و زندگی سالم و بهتری خواهید داشت.