سیاوش منم نه از پریزادگان ، جای خالی خوشه چین در کنسرت زمزمه ها - مجله مدیریت ناب

با تور چین سفری خاطره انگیز را تجربه کنید.

خبرنگاران - یاسر شیخی یگانه

شب - خارجی - خیابان شهریار مقابل در ورودی تالار وحدت

ازدحام جمعیت. جوانی زیر لب زمزمه می نماید: وطنم ای شکوه پا بر جا ، زخمی سر بلند دوران ها. چند نفری دور هم جمع شده اند و درباره موسیقی دستگاهی ایران صحبت می نمایند. یکی از آن ها آلبوم های محبوبش را با صدای سالار عقیلی بر می شمارد. یکی دیگر هم آرزو می نماید که امشب اجرای خوبی را ببینند و با خاطره ای خوش سالن را ترک نمایند.

این فضای آرام و پر از گفت و گو را پراید سفیدی که با سرعت بسیار از خیابان شهریار می گذشت، در هم شکست. چند جوان که سوار این پراید بودند با فریاد های باهنجار تیم های محبوبشان را در بازی دربی تشویق می کردند!

شب - داخلی - لابی تالار وحدت

بلیط ها را چک می نمایند و وارد لابی تالار وحدت می شویم. درست راس ساعت زنگ ورود به سالن به صدا در می آید.

شب - داخلی - سالن تالار وحدت

همه سر جایشان می نشینند. ما هم به جایگاه خبرنگار ها می رویم. پرده پایین است. سه جایگاه در بخش جلویی سن چیده شده است. حمید متبسم با سه تار، سالار عقیلی و نغمه فره مند با تنبک به روی صحنه می آیند.

تک مضراب هایی بر سه تار. ضربی. تنبک هم نوای سه تار می گردد. متبسم همچون پلنگی، با زخمه های سه تارش، گوش تا گوش به صحرا می خرامد. او در زخمه هایش برای آهوان پیغام دوستی و عشق دارد.

سنگین نشسته برف، غمگین نشسته شب ، اندوه من به دل، تشویش من به لب

سالار عقیلی آوازش در دشتی را اینگونه شروع می نماید. با کلامی از سیاوش کسرایی.

می ان سه تار و آواز گفت و گویی در گرفته. میان دو نفری که مقابل ما نشسته اند هم گفت و گویی در گرفته! میان بچه ها حاضر در جایگاه خبرنگاران و والدینشان هم گفت و گویی در گرفته! میان این همه گفت و گو، باید تمرکز کرد تا از قصهٔ موسیقی غافل نشد.

باز هم قطعه ضربی و آمدن تنبک. متبسم پرده های سه تار را از بالا تا پایین زیر و رو می نماید.

گرمی آتش خورشید فسرد ، مهرگان زد به دنیا رنگ دگر

این بار برای آواز شعری از فریدون مشیری انتخاب شده بود. در ادامه آواز قطعه ای ضربی نواخته شد و در بستر همین قطعه، آواز ادامه یافت.

دلم از نام خزان می لرزد ، زانکه من زاده تابستانم

شعر من آتش پنهان من است ، روز و شب شعله کشد در جانم

خاتمه بخش نخست تصنیف مهر گیاه با شعری از سعدی بود.

کسی نگذشت در دلم تا تو به خاطر منی ، یک نفس از دورن من خیمه به در نمی زنی

ای دل اگر فراق او و آتش اشتیاق او ، در تو اثر نمی نماید تو نه دلی که آهنی

شب - خارجی - حیاط تالار وحدت

تنفس

شب - داخلی - سالن تالار وحدت

خبری از سه جایگاه جلوی سن نیست. پرده هنوز پایین است. پرده بالا می رود. دوازده جایگاه بر روی صحنه چیده شده است. درختی در انتهای سن واقع شده است. بیش از هر چیز درخت به چشم می آید. رنگ درخت طلایی است.

ساز ها برای نواختن زمزمه ها کوک می گردد.

زمزمه ها پنج بخش دارد. زمزمه ها براساس شعری از محمد رضا شفیعی کدکنی ساخته شده است.

بخش نخست، به رنگ خواب این چنین شروع شد.

ای نگاهت خنده مهتاب ها ، بر پرند رنگ رنگ خواب ها

شروع بخش دوم از آیینه خورشید ها

خنده ات آیینه خورشیدهاست ، درنگاهت صد هزار آهو رهاست

بخش سوم با چشمه ساران

در نگاه من بهارانی هنوز ، پاک تر از چشمه سارانی هنوز

زمزمه ها به راستی زمزمهٔ ساز ها بود. هر کدام از ساز ها براساس آنچه حمید متبسم نوشته بود، وظیفه خاصی را بر عهده داشت. متبسم در نوشتن زمزمه ها برای هر ساز شخصیت ویژه و خاصی را در نظر گرفته بود.

زمزمه ها یک کوارتت بود برای سازهای مضرابی موسیقی ایرانی. تار، سه تار، بربط و بم تار. در کنار این کوارتت سازهای ضربی هم حضور داشتند.

بخش چهارم در شبی خزانی با یاد استاد حسن کسایی

نای عشقم تشنهٔ لبهای تو ، خامشم دور از تو و آوای تو

بخش پنجم تا دریای تو که بخش خاتمهی این کنسرت بود این چنین شروع شد:

عمر از کف رایگانی می رود

کودکی رفت و

جوانی می رود

این فروغ نازنین بامداد

در شبانی جاودانی می رود

دست زدن های حاضران در تالار وحدت به ظاهر خاتمه کنسرت زمزمه ها بود. اما دست زدن ها مکرر شد. تماشاگران گروه مضراب را مجاب کردند که یک بار دیگر ساز ها را به دست بگیرند.

پسری از میان جمعیت خطاب به عقیلی گفت: خوشه چین. یک نفر هم گفت: خوشه چین. یکی هم داد زد: هر چی می خونی فقط شاد باشه.

گروه مضراب قطعه سیاوش منم با آهنگسازی حمید متبسم را در آخرین بخش این کنسرت اجرا کرد.

سیاوش منم نه از پریزادگان ، از ایرانم از شهر آزادگان

وقتی این قطعه به خاتمه رسید دست زدن ها باز هم ادامه داشت. بعضی ها دست می زدند و با شعار خوشه چین، خوشه چین از سالار عقیلی می خواستند که قطعه خوشه چین را برایشان اجرا کند. اما دیر وقت بود و گروه باید صحنه را ترک می کرد.

شب - خارجی - خیابان شهریار روبه روی تالار وحدت

اینجا کنسرت دیگری در حال برگزاری است. مردم آرام آرام تالار وحدت را ترک می نمایند. دو گروه از نوازنده ها خیابانی در حال نواختن هستند. درست در مقابل در خروجی تالار وحدت دو نوازنده گیتار و یک نوازنده ملودیکا در حال نواختن قطعه ای هستند.

مردمانی که برای دیدن کنسرت زمزمه ها بلیط های 30 تا 80 هزار تومانی خریده اند، اکنون با اتمام زمزمه ها می توانند کنسرتی با کمترین هزینه را در مقابل تالار وحدت شاهد باشند.

جلد یکی از گیتار ها را باز نموده اند تا مردم پول هایشان را در داخل آن بیندازند. این کنسرت بلیط فروشی ندارد. هر کسی به هر مقداری که دوست دارد می تواند پول بدهد. هیچ اجباری برای پرداخت پول وجود ندارد. شما می توانید مجانی این کنسرت را ببینید و بشنوید.

شب - خارجی - خیابان شهریار کمی آن طرف تر از تالار وحدت

پراید سفیدی به سرعت رد می گردد. صدای موزیک تندی از داخل ماشین به گوش می رسد. شیشه های ماشین پایین است. جوان ها تیم محبوبشان را در دربی فردا تشویق می نمایند