زیست مجازی آقای وزیر در شبکه های بیگانه - مجله مدیریت ناب

به گزارش گروه دیگر رسانه های خبرنگاران، نماینده ای ادعای تخلف توسط وزیر ارتباطات می نماید در حالی که باید ادعای خود را در مراجع رسمی قضایی اثبات یا به وسیله امکان نظارتی که قانون برای یک نماینده مجلس در نظر گرفته پیگیری کند، در مقابل وزیر ارتباطات نیز یک دادگاه مجازی به راه می اندازد و با تکذیب ادعاهای اجرا شده جمعیتی به اندازه یک ورزشگاه آزادی را با خود همراه می نماید.

این در حالی است که اگر ادعای اجرا شده صحیح باشد باید در مراجع رسمی قضایی پیگیری گردد و یا اگر باطل بود می توانست مورد شکایت وزیر ارتباطات قرار می گرفت که نه آن شد و نه این و در نهایت برنده این جدل نه آن نماینده بود و نه وزیر! درنهایت برنده اصلی جدل اخیر شبکه اینستاگرام و فروشنده اینترنت در کشور بودند.

اما شوی اخیر وزیر ارتباطات اقدامی مسبوق به سابقه بود. محمدجواد آذری جهرمی که علاقه خاصی به دیده شدن و حضور در فضای مجازی به خصوص توییتر و اینستاگرام تحت عناوین و بهانه های مختلف دارد تاکنون توانسته به دفعات ایجادکننده جریان های مجازی باشد. این جریان سازی ها اشکال متفاوتی دارد، از انتشار عکس های شخصی در سفر و تفریح گرفته تا سلفی و ویدیو و حتی ارتباط زنده با مخاطبان در اینستاگرام تا اطلاع رسانی و پاسخ شخصی به کامنت ها و توئیت های انتقادی و سؤالی در توئیتر و حتی کشاندن موضوعات کاملا داخلی همچون موضوع اخیر شرکت های ارزش افزوده به شبکه های اجتماعی بیگانه و...

زیست مجازی این روزهای آقای وزیر در حالی است که وی وظایف بر زمین مانده بسیاری دارد. البته نگارنده با حضور شخصی و ثمربخش یک مدیر در شبکه های اجتماعی مخالف نیست، اما سؤالی که از وزیر ارتباطات می توان پرسید این است که آیا وی به عنوان مسئول اصلی سیاست های فضای مجازی و تقویت توان داخلی در این حوزه استراتژیک، به اندازه وقتی که صرف تبلیغات شبکه های اجتماعی غیربومی به وسیله حضور پررنگ در آنها نموده ، برای رونق و ترویج شبکه های بومی وقت گذاشته است؟

شاید این نکته از نظر آذری جهرمی مغفول مانده که در شرایط درگیر بودن کشور با جنگ نرم به وسیله شبکه های اجتماعی بیگانه، نقش آفرینی در شبکه های اجتماعی غیربومی باعث ترویج استفاده از آنها در بین افراد جامعه می گردد و این یعنی بازی در زمین دشمن که ضریب نفوذ و شکست را افزایش می دهد.

البته که مطمئنا هدف آقای وزیر تبلیغ و ترویج شبکه های اجتماعی غیربومی نیست اما خواسته و ناخواسته زیست مجازی وزیر جوان به این سبک، جز این دستاوردی نخواهد داشت.

از دیگر سو، می دانیم استفاده از شبکه هایی چون اینستاگرام و توئیتر که محیطی بصری و فیلتر شده دارند باعث مصرف بیش از حد نرمال اینترنت شده و در نتیجه سود بیشتر آن به نفع فروشنده اینترنت (دولت) و ضرر به مصرف کننده (کاربران اینترنت) خواهد بود؛ با این شرایط آیا بهتر نیست قدری هم به فکر جیب مردم بود و با تبیین الگوی مناسب آنها را به سمت استفاده از شبکه های داخلی سوق دهیم؟

تمام این موارد در حالی است که وزیر جوان ارتباطات وظایف مهمی چون گسترش و تقویت شبکه های اجتماعی بومی، تکمیل شبکه ملی اطلاعات، رده بندی اینترنت برای گروه های سنی مختلف و... را برعهده دارد که هر کدام مثنوی هفتاد من از نشدن ها است!

بدون شک پرداختن به مسائل کنونی فضای مجازی با مدیریت فانتزی وزیر جوان ناشدنی است و این در حالی است که مهر ماه امسال رهبر معظم انقلاب در مراسم دانش آموختگی دانشجویان دانشگاه امام حسین(ع) فضای مجازی را به عنوان یک ابزار مهم و لازم در کنار ابزارهایی همچون تجهیزات لازم دفاعی، عملیاتی و اطلاعاتی و البته فراوری داخل مورد تاکید قرار دادند؛ البته که تاکید ایشان به اهمیت فضای مجازی تنها به این مورد ختم نمی گردد و درگذشته به کرار تاکید و مطالبه داشته اند، اما این موارد آنطور که باید مورد توجه مدیران قرار نگرفته است. آنالیز فرایند فعالیت شبکه های اجتماعی بعد از فیلتر تلگرام (که فعالیت آن با حکم قضایی و پس از تهدیدات امنیتی، مالی، فرهنگی، اجتماعی و... متوقف شد) تا به امروز خود موید این موضوع است. در جایی که انتظار می رفت پس از فیلتر تلگرام، پیغام رسان های بومی جایگزین شوند و حتی استقبال عظیم مردم از پیوستن به این شبکه ها و پیغام رسان ها بهترین فرصت برای رهایی از وابستگی در این حوزه بود و جا داشت تا خود وزیر و سایر مسئولان هم به کاربران و مروجان شبکه های داخلی تبدیل شوند، اما با مدیریت اشتباه و بی توجهی به حمایت از جوانان خلاق و ایجادکننده شبکه های اجتماعی بومی و میدان دادن به پوسته های تلگرام، فضای مسدود شده دوباره به دست تلگرام افتاد، اما با این تفاوت که کاربران برای استفاده از این فضا نیازمند فیلترشکنی هستند که موجب مصرف بیشتر اینترنت و چه بسا دسترسی آزاد و غیرکنترل شده جوانان و نوجوانان به سایر اپلیکیشن های مخرب و فیلتر شده می گردد!

به یقین می توان گفت نگاه امروز مدیران به فضای اینترنت و شبکه های اجتماعی نگاه ابزاری و کاربردی نیست، بلکه نگاهی تجاری و سرگرم کننده و شاید با اهداف خاص سیاسی است که خطرات و لطمات آن از اکنون قابل پیش بینی است.