ریفامپین چیست و در چه مواردی مصرف می شود؟
به گزارش مجله مدیریت ناب، ریفامپین (Rifampin) از آنتی بیوتیک هایی است که برای درمان عفونت هایی چون سل و جذام می توان بکار برد. این دارو با از بین بردن و یا توقف رشد باکتری های حساس فعالیت می کند. آسیب کبدی از شایع ترین عوارض این دارو است.
ریفامپین از جمله آنتی بیوتیک هایی است که تنها با نظر پزشک باید مصرف شود. مصرف این دارو ممکن است عوارضی به همراه داشته باشد. برای آشنایی بیشتر این مقاله را دنبال کنید.
ریفامپین چیست؟
ریفامپین (Rifampin) از آنتی بیوتیک هایی است که برای درمان عفونت هایی چون سل و جذام می توان بکار برد. این دارو با از بین بردن و یا توقف رشد باکتری های حساس فعالیت می کند. ریفامپین در درمان تمام انواع توبرکلوزیس به کار می رود و همچنین جهت درمان بیمارانی که تنها حامل باکتری مننژیت هستند و خود به آن مبتلا نیستند ولی می توانند باعث انتقال آن به دیگران شوند، به کار می رود.
این دارو در اشکال مختلفی همچون کپسول، آمپول و قطره خوراکی وجود دارد.
نام های تجاری، موارد مصرف، عوارض و تداخل دارویی:
| نام های تجاری | Rifadin, Rimactane, Rifadin IV |
| موارد مصرف | درمان بیماری های عفونی |
| عوارض | آسیب کبدی، بی اشتهایی، تهوع، استفراغ و اسهال، تغییر رنگ ادرار و ترشحات بدن به نارنجی، عوارضی یا علایم آنفلوانزا شامل لرز، تب، سرگیجه و درد استخوان، کلاپس و شوک، کم خونی همولیتیک، نارسایی حاد کلیه، یرقان، برافروختگی، کهیر و بثورات جلدی |
| تداخل دارویی | آتازاناویر، داروناوی، دلاویریدین، نیفیدیپین، پرازی کوانتل، رانولازین، مهارکننده های رسپتور، تیروزین کیناز، بوسپیرون، پراسوگرل، کاسپوفانجین، تاکرولیموس، تینیدازول، دابیگاتران، دونپزیل، گلیمپراید، فلودروکورتیزون، داپسون، لینزولید، پروپافنون، ووریکونازول، ایرینوتکان، اتینیل استرادیول |
مقدار و نحوه مصرف
میزان دقیق مصرف این دارو حتما باید توسط پزشک متخصص معین شود. به طور معمول به منظور درمان توبرکلوزیس در بزرگسالان مقدار 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم برای یک روز و حداکثر تا 600 میلی گرم روزانه، به صورت خوراکی یا تزریق وریدی تجویز می شود.
نکاتی که در رابطه با مصرف این دارو باید بدانید
افرادی که این دارو را دریافت می کنند پیوسته باید تحت آزمایش های مربوط به کارکرد کبد قرار بگیرند.
این دارو باعث تغییر رنگ ادرار، مدفوع، اشک، بزاق و عرق می شود.
ریفامپین ممکن است در شیر ترشح شود. مصرف این دارو در شیردهی باید با احتیاط همراه باشد.
این دارو باید یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از غذا مصرف شود تا جذب آن به حداکثر برسد. همچنین محتویات کپسول را می توان با غذا یا مایعات مخلوط کرد تا مصرف آن راحت تر شود.
هرگز بدون مشورت با پزشک دارو را قطع نکنید.
احتمال بروز گیجی و خواب آلودگی وجود دارد. بنابراین در هنگام مصرف دارو از رانندگی و کارهایی که به دلیل ایمنی، نیاز به دقت و هوشیاری دارند پرهیز شود.
دوره مصرف را کامل کنید.
قرص های ضد بارداری ممکن است در زمان مصرف ریفامپین موثر نباشد بنابراین روش های پیشگیری دیگری استفاده کنید.
ریفامپین متابولیسم بسیاری از داروها را افزایش می دهد و منجر به کاهش اثر یا کاهش غلظت پلاسمایی آنها می شود. بنابراین فهرست داروهایی که مصرف می کنید را در اختیار پزشک قرار دهید.
در دوران بارداری تنها با نظر پزشک باید از این دارو استفاده شود.
توصیه ها و مراقبت های پرستاری
- ریفامپین معمولاً با سایر داروهای ضد سل مصرف می شود تا از بروز مقاومت جلوگیری شود یا این مقاومت به تأخیر افتد.
- بیمار از نظر بروز عوارض جانبی، نتایج آزمون های عملکرد کبدی و کلیوی، و هماتولوژیک و میزان غلظت الکترولیت های سرم پیگیری شود تا احتمال بروز مسمومیت به حداقل برسد.
- بیمار از نظر علائم عیب کار کبد (بی اشتهایی، خستگی، کسالت، یرقان، تیره شدن رنگ ادرار، حساس شدن کبد به لمس یا فشار) بررسی شود.
- ریفامپین تزریقی تنها باید به داخل ورید تزریق شود و داخل عضله و یا به صورت زیر جلدی نباید تزریق شود.
- در افراد مبتلا به بیماری کبدی و نیز کسانی که به طور همزمان از داروی دیگری با اثر سمیت کبدی استفاده می کند باید با احتیاط مصرف شود. همچنین این دارو در بیماری انسدادی صفراوی منع مصرف دارد.
گروه سلامت خبرنگاران
منبع: setare.com