جنگل های هیرکانی ؛ زیبای 40 میلیون ساله ( - مجله مدیریت ناب

جنگل های 40 میلیون ساله هیرکانی در فهرست میراث دنیای یونسکو به نام ایران ثبت شد. به به! چه ثبت افتخار آمیزی. به بهانه این اتفاق قصد داریم با هم به جنگل های هیرکانی سفر کنیم و باید و نبایدهای آن را با شما در میان بگذاریم. پس کفش و کلاه تان را بپوشید. با مجله گردشگری دلتا همراه باشید تا سفری به ارزشمندترین جنگل پهن برگ دنیا داشته باشیم.

جنگل هیرکانی کجاست؟

سوال بسیار به جایی است. همه وقت هایی که به شهرهای مختلف شمال ایران سفر کردید و راهی جنگل شدید، در واقع به بخشی از جنگل های هیرکانی سفر نموده بودید. جنگل های هیرکانی از آستارا آغاز می گردد و تا گلی داغ در استان گلستان ادامه دارد. در واقع باید بدانید این جنگل ها در 5 استان کشور قرار دارند: گیلان- مازندران- گلستان- اردبیل و خراسان شمالی. جنگل ها همواره برای سفر و گردش دوست داشتنی هستند. جنگل های پلنگ دره، پارک ملی گلستان، جنگل ابر شاهرود، منطقه حفاظت شده دنیا نما، منطقه حفاظت شده بولا، جنگل الیمستان، جنگل واز، جنگل کجور، جنگل چهارباغ چالوس، جنگل خشکه داران، منطقه حفاظت شده دشت رودخان، و منطقه حفاظت شده لیسار مشهورترین بخش های جنگل هیرکانی هستند.

نکاتی جالب درباره جنگل های هیرکانی

جنگل های هیرکانی بازمانده عصر یخبندان هستند! یعنی حدودا بیشتر از 40 میلون سال شان است. بخشی از جنگل هیرکانی در کشور جمهوری آذربایجان قرار گرفته است. با این حال پرونده آن به نام ایران در یونسکو ثبت شده. شوخی که نیست! 109 میلیون هکتار از این جنگل در خاک ایران قرار گرفته است. البته گفته می گردد مساحت دقیق جنگل، هنوز محاسبه نشده است.

بعد از کویر لوت، جنگل هیرکانی دومین پدیده طبیعی ایران است که در یونسکو به ثبت رسیده. در جنگل های هیرکانی بیشتر از 150 نوع گیاه مختلف وجود دارد. 296 نوع پرنده و 98 پستاندار نیز در این جنگل ها زندگی می نمایند. یوز ایرانی، همانی که عکسش پشت پیراهن تیم ملی فوتبال ایران چاپ شده، یکی از ساکنان جنگل هیرکانی است.

باید و نبایدهای سفر به جنگل

لطفا و حتما در طبیعت و به ویژه جنگل هیچ چیزی جز رد پا باقی نگذارید. پوست هندوانه، خربزه، بطری نوشیدنی، بسته بندی پفک و چیپس هم هیچ چیز محسوب می شوند. به بهانه اینکه کود می گردد، گاو و گوسفند و پرنده آن را می خورد و یا سطل آشغال نبود زباله های خود را در طبیعت رها نکنید. جز عکس هم چیزی با خودتان نیاورید.

آتش روشن کردن در طبیعت ریسک دارد. اگر بلد نیستید، از منقل صحرایی آماده بهره ببرید. اگر آتش روشن کردید، به خوبی آن را خاموش کنید. سر و صدا نکنید. جنگل جای بزن و برقص با آهنگ های جاز و رپ نیست. همین صدا می تواند نظم زندگی طبیعی ساکنان جنگل را به هم بریزد. مثلا در دوره های تخم گذاشتن پرندگان تاثیر بگذارد. یا اینکه باعث گردد مادران شیرده، توله های خود را رها نمایند و بگریزند. شما که نمی خواهید یک خانواده را یتیم کنید.

هرگز و هرگز از شاخه های درختان برای آتش روشن کردن استفاده نکنید. دوست دارید کسی بیاید دست شما را از آرنج ببرد؟ وقتی دارید شاخه درخت را می شکنید، دقیقا مشغول بریدن دست های آن هستید. یادتان باشد جنگل های هیرکانی از 40 میلیون سال پیش تا کنون زنده مانده اند. حتی عصر یخبندان هم نتوانست آنها را از بین ببرد. پس باید در حفظ آن بکوشیم تا 40 میلیون سال بعد هم زنده بمانند.