دارو نباید تحریم شود، تحمیل سه تعهد به دولت ها

به گزارش مجله مدیریت ناب، به گزارش خبرنگاران، قاسم زمانی، شامگاه سه شنبه در نشست بررسی آثار تحریم بر حق سلامت، افزود: بهداشت و سلامت، موضوعی بین المللی است و ارتباطی محکم میان بهداشت و سلامت با صلح و امنیت جهانی وجود دارد. در ژوئیه 1941 و در جنگ جهانی دوم، وقتی رئیس جمهور آمریکا اظهار داشت جهان پس از جنگ بر پایه 4 آزادی بنیادین بشری شامل آزادی بیان، آزادی مذهب، رهایی از ترس و رهایی از نیاز بنا نهاده خواهد شد. رهایی از نیاز نشان دهنده تعهد دولت ها برای سلامتی و بهداشت برای مردم خود بود. به همین علت سازمان جهانی بهداشت که در سال 1948 همزمان با امضای اعلامیه جهانی حقوق بشر تولد یافت، تحقق بهداشت و اعتلای استانداردهای بهداشتی را سرلوحه اهداف خود قرار داد. مقدمه اساسنامه این سازمان، بهره مندی از بالاترین استانداردهای قابل حصول سلامتی و یکی از حقوق بنیادین هر انسان بود و بهداشت و سلامتی در محدوده ای فراتر از بیماری مورد توجه قرار گرفت.

دارو نباید تحریم شود، تحمیل سه تعهد به دولت ها

وی ادامه داد: حق بر سلامت در اسناد بین المللی مختلف مورد شناسایی قرار گرفته است. علاوه بر اساسنامه سازمان جهانی بهداشت و ماده 25 اعلامیه جهانی حقوق بشر، در ماده 12 میثاق بین المللی اجتماعی فرهنگی و غیره نیز این حق مورد شناسایی قرار گرفته است. بنابراین امروزه حق بر سلامت و بهداشت یک حق بشری محسوب می شود که سه تعهد را بر دولت ها تحمیل می کند. تعهد به احترام، حمایت و اجرا شامل این موارد هستند. دولت ها نباید به صورت مستقیم یا غیرمستقیم از بهره مندی افراد از حق بر سلامت جلوگیری کنند و باید اقدامات تقنینی و اجرایی مناسب را برای تحقق حق بر سلامت انجام دهند.

زمانی در تعریف حق بر سلامتی، گفت: حق بر سلامتی، صرفا حق بر سالم بودن نیست و حق بر نظام حمایتی است که فرصت برابر بهره مندی از بالاترین سطح سلامت را برای عموم فراهم کند. حق بر سلامت یک حق فراگیر است که در کنار آن حق بر خدمات درمانی و عوامل تعیین کننده ای مثل دسترسی به مسکن و غذا و محیط زیست سالم نیز وجود دارد.

این مدرس حقوق بین الملل، تاکید کرد: حق بر سلامتی بر شماری از حوزه های حقوق بین الملل به عنوان یک حق بشری تاثیر گذاشته و حقوق مالکیت معنوی را تعدیل کرده است. سازمان جهانی تجارت دسترسی افراد به داروهای ضروری را یکی از حداقل های ضروری قلمداد کرده و از لایسنس های اجباری سخن به میان آورده است. دعوایی که دولت روآندا علیه کانادا مطرح کرده که می تواند به مبتلایان ایدز سلامتی بیشتری عرضه کند و سازمان جهانی تجارت اصرار می کند که دولت کانادا باید شرکت دارویی کانادا را تحت فشار قرار دهد تا زمینه فروش دارو را به کشورهای آفریقایی و روآندا فراهم کند.

وی اضافه کرد: تحریم نباید منجر به عدم دسترسی شهروندان از دارو و مواد غذایی شود و دیوان بین المللی دادگستری در 11 مهر 97 قرار موقت در دعوای ایران و آمریکا صادر کرد و دارو، اقلام پزشکی، مواد غذایی و اقلام کشاورزی را با قرار موقت درخواست کرد که آمریکا از تحریم این موارد دست بردارد. همچنین تاکید کرده که آمریکا نباید محدودیتی در دسترسی ایران به این اقلام ایجاد کند و نباید موانعی در سیستم پولی شکل گیرد تا راه خرید این اقلام توسط ایران مسدود شود.

زمانی ادامه داد: حق بر سلامت قابل دادخواهی است. این حق یکی از پیچیده ترین حقوق بشری در حوزه حقوق بین الملل است. حقوق بین الملل سلامت که با تکیه بر اسناد بین المللی گوناگون و نهادهای مختلف ملی، منطقه ای و جهانی در حال توسعه است با مفاهیم جدیدی روبرو شده که در ظرف زمان این موارد را به نظم می کشد. مواردی مثل عدالت بهداشتی و مراقبت های اولیه بهداشتی و ارتقای سلامت و امنیت بهداشتی به عنوان یکی از مولفه های امنیت انسانی از جمله این موارد است. حق بر سلامت به عنوان حق بشری نقش مهمی در حرکت به سمت جامعه سالم دارد.

وی گفت: سازمان جهانی بهداشت در مورد حق بر بهداشت و سلامت تا حدودی رویه انتقاد برانگیز داشته و سیستم نظارتی مناسبی در نظر نگرفته است، اما این سازمان از اواخر دهه 90 با ایجاد دپارتمانی شروع به نهادینه کردن حق بر سلامت با رویکرد حقوق بشری کرده است. این سازمان در سال 2008 گزارشی مبنی بر مراقبت اولیه بهداشتی، اکنون بیش از هر زمان دیگر صادر کرده و نابرابری در بهداشت عمومی در دو سطح ملی و بین المللی را مورد توجه قرار داده است.

تحریم ها باید مستندسازی شوند

پویا عسگری حقوقدان نیز در این نشست گفت: تحریم ها را به صورت کلی به دو دسته بزرگ تحریم های بین المللی و غیربین المللی تقسیم می شوند. تحریم های بین المللی شامل تصمیم های تنبیهی است که از طرف شورای امنیت سازمان ملل متحد در نظر گرفته می شود. در حال حاضر منظور ما تحریم های غیربین المللی است که به تحریم های شامل سازوکارهای منطقه ای و تحریم هایی که توسط برخی دولت ها وضع می شوند، تقسیم می شوند.

وی ادامه داد: در این راستا باید بررسی کنیم که آیا تحریم های ثانویه وضع شده که کشورهای تامین کننده حق سلامت را هدف قرار می دهند و با آمریکا و ایران رابطه دارند، از حیث حقوق بین الملل مورد پذیرش است یا خیر. یعنی اگر دولتی در چهارچوب قانونی خود، قانونی را از مجاری قانونی وضع کرده و شرایطی را برای تجارت با خود ایجاد کند آیا در دایره حقوق بین الملل باید برای این تجارت حدودی قائل شویم یا خیر.

عسگری ادامه داد: در قطع نامه 2231 همه دولت ها و سازمان های بین المللی متعهد به اجرای قطع نامه شدند که آن قطع نامه لغو کننده همه تحریم ها علیه ایران شامل یک جانبه اولیه و ثانویه بود. اعمال چنین تحریم هایی علیه ایران می تواند ناقض قطع نامه 2231 باشد.

این حقوقدان گفت: همه دولت ها متعهد هستند تحریم ها را تا جایی اجرا کنند که مغایرت با حق بر سلامت شهروندان ایرانی نداشته باشد. حدود 4 دهه است که ایران هدف تحریم قرار گرفته است. اتفاقی که به واسطه تحریم ها درباره ایران می افتد در تاریخ ثبت می شود. وزارت بهداشت و سایران باید نسبت به مستند کردن دقیق وقایع اقدام کنند. زیرا با وجود 4 دهه تحریم در زمینه مستندسازی به خوبی عمل نکردیم.

وی گفت: تحریم نباید تبدیل به بهانه ای شود که همه چیز را گردن آن بیندازیم. زیرا در برابر سلامت شهروندان مسئول هستیم.

منبع: خبرگزاری مهر
انتشار: 23 آذر 1398 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: mnab.ir شناسه مطلب: 515

به "دارو نباید تحریم شود، تحمیل سه تعهد به دولت ها" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "دارو نباید تحریم شود، تحمیل سه تعهد به دولت ها"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید